Η ιστορία των Ελλήνων πηγαίνει πολύ πίσω στους αιώνες και δε «χωράει» μέσα στις επίσημες αναγνωρισμένες αφηγήσεις.
Μελετώντας προσεκτικά την ελληνική μυθολογία και αρχαία ελληνικά κείμενα είναι σαφές πως στον ελλαδικό χώρο η ιστορία νοημόνων όντων που είχαν δημιουργήσει μεγάλο πολιτισμό ξεκινάει πολύ πέρα από την δεύτερη χιλιετία π.Χ.
Για την ακρίβεια φαίνεται πως κάτι άλλο συνέβαινε στον πλανήτη περί το 10.000 π.Χ. το οποίο πολιτισμικά και τεχνολογικά ήταν πολύ προηγμένο και για κάποιο λόγο καταστράφηκε χωρίς να αφήσει απτά ίχνη.
Τα σημάδια ενός πολιτισμού, για το αν θα φαίνονται κάποτε σε κάποιους, εξαρτώνται από το χρονικό διάστημα που παρήλθε και το είδος της καταστροφής το οποίο συνέβη.
Το παράδοξο είναι πως όσο πιο πίσω πηγαίνουμε και «σκαλίζουμε» δεδομένα που μας παρέχουν οι ίδιοι οι προγονοί μας, σε συνδυασμό με σύγχρονες εκτιμήσεις και στοιχεία, τόσο ανακαλύπτουμε πως η ιστορία αποκλίνει από αυτά που βλέπουν οι αρχαιολόγοι και οι καθηγητές πανεπιστημίων.
Όσο πιο πίσω πάμε στον χρόνο τόσο μεγαλύτερη τεχνολογική ανάπτυξη βρίσκουμε.
Έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, λοιπόν, να δούμε αυτές τις πτυχές οι οποίες δίνουν έναν άλλο «αέρα» στα πράγματα…
Ας δούμε τι πληροφορίες μπορούμε να αντλήσουμε και να επεξεργαστούμε, ακόμα και να διασταυρώσουμε αν έχουμε τα βιβλία ή αν ανατρέξουμε σε δανειστικές βιβλιοθήκες.
Είναι μία έρευνα που πραγματικά, ανοίγει το μυαλό.
Δείτε την εκπομπή ΑΕΝΑΟΝ με τον Ιωάννη Παπαζήση:
