Το καλοκαίρι είναι η περίοδος που οι περισσότεροι άνθρωποι ταξιδεύουν, απολαμβάνοντας τις διακοπές τους, είτε εντός είτε εκτός της χώρας τους.

Όλοι αυτοί έχουμε ένα κοινό: Μένουμε σε ξενοδοχείο ή ενοικιαζόμενο σπίτι. Καθώς σχεδιάζεις ένα ταξίδι, είναι δεδομένο πως ένα τα πρώτα πράγματα που πρέπει να κάνεις είναι να «κλείσεις» ένα δωμάτιο για τη διαμονή σου. Κάποιοι επιλέγουν ξενοδοχεία, άλλοι σπίτια κι άλλοι μικρά δωμάτια.

Κι ενώ η προσμονή των διακοπών μας προσφέρει πάντοτε μεγάλη χαρά, ένα από τα πράγματα με τα οποία μια μεγάλη μερίδα του κόσμου δυσανασχετεί είναι το φτιάξιμο της βαλίτσας. Ακόμα κι αν η απόδραση είναι η μικρή, πολλές φορές πέφτουμε στην παγίδα να γεμίζουμε την αποσκευή μας με πράγματα. Στην περίπτωση, δε, που μείνουμε σε ξενοδοχείο κάποια από αυτά θα υπάρχουν ήδη εκεί.

Τι να αποφεύγεις να χρησιμοποιείς σε ένα ξενοδοχείο

Σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχει ένα πράγμα, βέβαια, το οποίο καλό θα ήταν να αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε στα ξενοδοχεία όπου διαμένουμε. Και αυτό δεν είναι άλλο από το σαμπουάν. Πρόκειται για ένα είδος υγιεινής που άλλες φορές βρίσκεται σε ατομική συσκευασία μιας χρήσης κι άλλες φορές μέσα σε dispenser, που γεμίζει ξανά και ξανά.

Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεχτικοί. Στην πρώτη, είναι απαραίτητο να κοιτάξουμε τα συστατικά που περιέχει το σαμπουάν, καθώς αν έχουμε κάποια ευαισθησία ή αλλεργία θα μπορούσε να μας επηρεάσει. Από την άλλη, στη δεύτερη, οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι πρόκειται για ένα προϊόν που χρησιμοποίησαν όσοι ήρθαν πριν και θα χρησιμοποιήσουν και όσοι θα έρθουν μετά.

Πολλοί ήταν οι κομμωτές που ισχυρίστηκαν ότι τα σαμπουάν που υπάρχουν στα ξενοδοχεία είναι εξαιρετικά σκληρά για την τρίχα μας, με αποτέλεσμα να την επιβαρύνουν. Επίσης, να τονίσουμε ότι σε πολλά ξενοδοχεία τα στοιχεία που δίνονται για το εκάστοτε σαμπουάν δεν είναι επαρκή, συνεπώς δεν γνωρίζουμε τα ακριβή συστατικά του.

Οι ειδικοί υποστήριξαν πως δεν θα χρησιμοποιούσαν ποτέ προϊόντα που είναι εκτεθειμένα ή φαίνονται ανοιχτά. Παράλληλα, αν δεν είχαν επαρκείς πληροφορίες για τα συστατικά του προϊόντος που υπάρχει στην ατομική συσκευασία, επίσης δεν θα το χρησιμοποιούσαν. Εν κατακλείδι, είναι σημαντικό να μην εμπιστευόμαστε εκτεθειμένα προϊόντα, αλλά να προτιμάμε τα travel size, αρκεί να γνωρίζουμε τη σύσταση.

jenny.gr

Μέσα σε δύο δεκαετίες, έχουν επισκεφθεί τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό περισσότεροι από 270 άνθρωποι από 23 χώρες.

Με στόχο την καλύτερη κατανόηση του μικρής κλίμακας κοινωνικού συνόλου του ISS, της προσαρμογής των ανθρώπων σε αυτό το γεμάτο προκλήσεις περιβάλλον και της πραγματικής χρήσης των χώρων και του εξοπλισμού του, μια διεθνής ερευνητική ομάδα διεξάγει την πρώτη μεγάλης κλίμακας «αρχαιολογική» αποστολή στο Διάστημα και δημοσιεύει τα πρώτα αποτελέσματα στο περιοδικό ανοικτής πρόσβασης «PLOS ONE».

Καθώς η ερευνητική ομάδα εκτίμησε ότι οι συνεντεύξεις των μελών του πληρώματος δεν φτάνουν για να αποτυπωθούν οι συνθήκες διαβίωσής τους στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ISS, χρησιμοποίησε την αρχαιολογική πρακτική της δοκιμαστικής τομής προσαρμοσμένης στο Διάστημα.

Και στο γεγονός ότι οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να είναι παρόντες στις εργασίες. Ο στόχος ήταν να επιλεγούν στη συνέχεια περιοχές για πιο εκτεταμένη «ανασκαφή».

Οι «αρχαιολόγοι» του Διαστήματος

Για την προκαταρκτική έρευνα επιλέχθηκαν έξι τοποθεσίες στον ISS και ζητήθηκε από τους αστροναύτες το 2022 να τραβούν φωτογραφίες από κάθε τοποθεσία καθημερινά για 60 ημέρες, προκειμένου στη συνέχεια οι ερευνητές να μελετήσουν τη χρήση των χώρων και τα αντικείμενα που χρησιμοποιεί το πλήρωμα.

Τα πρώτα ευρήματα από το πρότζεκτ «International Space Station Archaeological Project» και τις δύο πρώτες περιοχές μελέτης παρουσιάζονται στη δημοσίευση.

Πρόκειται για έναν χώρο που προορίζεται για τη συντήρηση του εξοπλισμού (τετράγωνο 3) και έναν άλλον κοντά στις τουαλέτες και τον εξοπλισμό άσκησης (τετράγωνο 5).

Η ανάλυση των φωτογραφιών σε αυτές τις περιοχές αποκάλυψε 5.438 αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν για διάφορους σκοπούς.

Ο χώρος που προορίζεται για τη συντήρηση του εξοπλισμού διαπιστώθηκε ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν χρησιμοποιείται για τον σκοπό που δημιουργήθηκε και αντίθετα έχει γίνει χώρος αποθήκευσης για αντικείμενα όλων των ειδών.

Επίσης, το τετράγωνο 5 διαπιστώθηκε ότι είναι ένας κενός χώρος, που χρησιμοποιούνταν τελικά για αποθήκευση ειδών περιποίησης και άλλων αντικειμένων, χωρίς ωστόσο να έχει προβλεφθεί να έχει χώρους αποθήκευσης.

Όπως επισημαίνεται, τα ευρήματα καταδεικνύουν πώς οι παραδοσιακές αρχαιολογικές τεχνικές μπορούν να προσαρμοστούν για τη μελέτη απομακρυσμένων οικοτόπων ή περιοχών με ακραίες συνθήκες.

Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι «το πείραμα είναι η πρώτη αρχαιολογία που έγινε ποτέ εκτός του πλανήτη Γη.

Εφαρμόζοντας μια πολύ παραδοσιακή μέθοδο δειγματοληψίας μιας περιοχής σε ένα εντελώς νέο είδος αρχαιολογικού πλαισίου, δείχνουμε πώς το πλήρωμα του ISS χρησιμοποιεί διάφορες περιοχές του διαστημικού σταθμού με τρόπους που αποκλίνουν από τα σχέδια της αποστολής.

Οι αρχιτέκτονες και οι σχεδιαστές μελλοντικών διαστημικών σταθμών μπορούν να αντλήσουν πολύτιμα διδάγματα από αυτό το έργο».

pronews.gr

Αξιοποιώντας τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης οι Χάρτες της Google γίνονται ο καλύτερος φίλος κάθε οδηγού.

Τεράστια είναι η δημοφιλία που γνωρίζουν τα Google Maps, δεδομένης της διευκόλυνσης που προσφέρουν στους οδηγούς, ενημερώνοντάς τους -μεταξύ άλλων- για την κίνηση στους δρόμους, αλλά και για το πώς θα φτάσουν σε έναν άγνωστο προορισμό.

Μέρα με τη μέρα, ωστόσο, αξιοποιώντας τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης, οι Χάρτες της Google γίνονται ολοένα και πιο ικανοί, εμπλουτιζόμενοι με νέες λειτουργίες που καθιστούν ευκολότερη τη ζωή των οδηγών. Ας δούμε τις σημαντικότερες εξ αυτών.

Χείρα βοηθείας προσφέρει η αναβάθμιση της λειτουργίας που αφορά στην τρισδιάστατη απεικόνιση των κτηρίων. Μέχρι σήμερα, η 3D απεικόνιση εντοπιζόταν στους χάρτες, αλλά όχι κατά τη φάση της πλοήγησης, κάτι το οποίο αλλάζει προκειμένου να διευκολύνονται περαιτέρω οι χρήστες ενόσω λαμβάνουν οδηγίες για το πώς θα φτάσουν σε έναν προορισμό.

Με την αναβάθμιση της συγκεκριμένης λειτουργίας, ο χρήστης θα μπορεί να πάρει μια γεύση του περιβάλλοντος χώρου ενός κτηρίου, να δει τις κυκλοφοριακές συνθήκες, να ελέγξει αν υπάρχει ένας χώρος στάθμευσης κ.ο.κ.

Παράλληλα, διευκόλυνση προσφέρει η λειτουργία “Lens in Maps”. Με th βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης οι Χάρτες μπορούν να αναγνωρίσουν μέσω της κάμερας του χρήστη τα κτήρια που αυτός κοιτάζει και στη συνέχεια να του προσφέρουν χρήσιμες πληροφορίες.

Επί παραδείγματι, εφόσον αυτός έχει μόλις εξέλθει από ένα σταθμό του Μετρό και θέλει να γνωρίσει τον περιβάλλοντα χώρο, μπορεί απλά να πατήσει το εικονίδιο Lens και στη συνέχεια να σηκώσει το κινητό του, σκανάροντας με αυτό τα κτήρια, ώστε να ενημερωθεί για καφετέριες, ATMs κ.ο.κ.

Επιπλέον, η ολοένα και αυξανόμενη ζήτηση για ηλεκτρικά αυτοκίνητα οδήγησε την Google στην απόφαση να αρχίσει να συμπεριλαμβάνει περιλήψεις στους Χάρτες της, όπου θα περιγράφεται η ακριβής τοποθεσία των σημείων φόρτισης, βάσει χρήσιμων πληροφοριών από κριτικές χρηστών.

Για παράδειγμα, όταν ένας οδηγός ηλεκτρικού ΙΧ κατευθύνεται σε έναν σταθμό φόρτισης, θα μπορεί να δει λεπτομερείς περιγραφές, όπως «Εισέλθετε στο υπόγειο πάρκινγκ και ακολουθήστε τις πινακίδες προς την έξοδο. Ακριβώς πριν την έξοδο, στρίψτε δεξιά». Οι περιλήψεις θα βασίζονται σε κριτικές χρηστών, αλλά θα δημιουργούνται με τη βοήθεια τεχνητής νοημοσύνης.

Τέλος, η Google, αξιοποιώντας τις δυνατότητες του AI εργάζεται πάνω στο Green Light project, το οποίο έχει ως στόχο τη δημιουργία των πιο αποτελεσματικών μοτίβων λειτουργίας των φαναριών -αφενός για τη βελτίωση της κυκλοφοριακής ροής και αφετέρου για τη μείωση των εκπεμπόμενων ρύπων.

Με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης η Google μπορεί να αναλύσει σε εύλογο χρονικό διάστημα τον τεράστιο όγκο δεδομένων που συλλέγει από τους Χάρτες της (Google Maps) αναφορικά με την κίνηση και τον ρυθμό της κυκλοφορίας στον εκάστοτε δρόμο.

Κατόπιν της ανάλυσης των συλλεχθέντων δεδομένων, ο τεχνολογικός κολοσσός μπορεί να προτείνει στην εκάστοτε αρμόδια αρχή τις ρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν στο υφιστάμενο μοτίβο λειτουργίας των φαναριών μιας διασταύρωσης, ώστε να μειωθεί η συχνότητα των «σταμάτα-ξεκίνα» των οχημάτων.

Βελτιστοποιώντας, μάλιστα, τα μοτίβα λειτουργίας των φωτεινών σηματοδοτών, όχι μόνο μίας διασταύρωσης, αλλά πολλών παρακείμενων, είναι εφικτό να δημιουργηθούν «πράσινα κύματα» και επομένως να βελτιωθεί σε θεαματικό βαθμό η κυκλοφοριακή ροή και να μειωθούν περαιτέρω οι εκπομπές ρύπων.

carandmotor.gr

H ζωή από μόνη της είναι ένα μεγάλο ταξίδι, ένα μεγάλο μάθημα. Κι αν από νωρίς πιάσουμε το νόημά της, τότε ναι, ίσως γίνουμε κάποια στιγμή ευτυχισμένοι. Δυστυχώς, όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι αργούν να μάθουν. Συχνά συνειδητοποιούν πράγματα μόνο όταν έχει περάσει σημαντικός χρόνος, με αποτέλεσμα να χάνονται ευκαιρίες για ανάπτυξη και ολοκλήρωση.

Γι΄αυτό, στο συγκεκριμένο άρθρο θα εμβαθύνουμε σε 7 μαθήματα ζωής που το 99% των ανθρώπων, αργεί να μάθει. Τα μαθήματα αυτά προσφέρουν πολύτιμες γνώσεις που μπορούν να μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις, να οικοδομήσουμε ισχυρότερες σχέσεις και να βρούμε βαθύτερη ικανοποίηση στις καθημερινές μας εμπειρίες.

• Ότι η αυτοφροντίδα είναι το παν

Συχνά, η καθημερινότητα μας κάνει να παραβλέπουμε μια ζωτική πτυχή στη ζωή μας, την αυτοφροντίδα. Η αυτοφροντίδα έχει να κάνει με το να ακούμε το σώμα μας, να ξέρουμε πότε πρέπει να ξεκουραστούμε, να τρώμε σωστά, να γυμναζόμαστε και να κάνουμε ένα διάλειμμα από τον ψηφιακό κόσμο. Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι αδυνατούν να αντιληφθούν τη σημασία αυτού του γεγονότος, μέχρι να γίνει το «μπαμ», είτε αυτό πρόκειται για εξουθένωση είτε για μια περιπέτεια υγείας, είτε για ψυχική κατάρρευση.

• Ότι ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω

Ο χρόνος είναι το κέντρο της ζωής μας. Κάθε στιγμή είναι μοναδική και μόλις χαθεί, δεν μπορεί να ανακτηθεί. Το να περνάμε χρόνο με τους αγαπημένους μας, να ακολουθούμε τα πάθη που μας κάνουν ευτυχισμένους ή απλά να αφιερώνουμε μια στιγμή για να απολαύσουμε την ομορφιά γύρω μας, είναι αυτό που πραγματικά εμπλουτίζει τη ζωή μας.

• Ότι μερικές σχέσεις, είναι γραφτό να μην κρατήσουν

Το πεδίο των διαπροσωπικών σχέσεων είναι πολύπλοκο. Ένα σημαντικό μάθημα που οι περισσότεροι άνθρωποι μαθαίνουν πολύ αργά είναι ότι δεν είναι όλες οι σχέσεις, είτε πρόκειται για φιλίες είτε για ρομαντικές επαφές, προορισμένες να διαρκέσουν για πάντα. Είναι μια φυσική διαδικασία της ζωής. Η αλλαγή είναι η μόνη σταθερά στο σύμπαν.

• Ότι η αποτυχία είναι μέρος του ταξιδιού

Το έχουμε πει και θα το πούμε ξανά. Η αποτυχία δεν είναι κάτι κακό. Στην πραγματικότητα, αποτελεί κρίσιμο μέρος του «ταξιδιού» προς την επιτυχία. Ενώ συχνά βλέπουμε την αποτυχία ως ένδειξη ήττας ή ανικανότητας, η ψυχολογία υποδεικνύει το αντίθετο. Η αποτυχία μπορεί στην πραγματικότητα να χρησιμεύσει ως ένα ισχυρό εργαλείο για την ανάπτυξη και τη μάθηση.

• Ότι πρέπει να είσαι παρών στη στιγμή

Στον ταχέως εξελισσόμενο, ψηφιακό κόσμο μας, είναι εύκολο να χαθεί κανείς μέσα στο θόρυβο. Ένα κρίσιμο μάθημα που οι άνθρωποι συχνά μαθαίνουν αργά, είναι η αξία του να είσαι πραγματικά παρών στη στιγμή. Η ενσυνειδητότητα, έχει αποδειχθεί από την ψυχολογία ότι μειώνει το άγχος, αυξάνει την ευτυχία και βελτιώνει τη συνολική ευημερία.

• Ότι είναι εντάξει να ζητάς βοήθεια

Ναι, είναι εντάξει να ζητάς βοήθεια. Συχνά έχουμε την ψευδαίσθηση ότι το να ζητάμε βοήθεια είναι ένδειξη αδυναμίας ή ανικανότητας. Αλλά στην πραγματικότητα, είναι μια απόδειξη της δύναμης και της ταπεινότητάς μας. Η αποδοχή του ότι δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα μόνοι μας, όχι μόνο ελαφρύνει το φορτίο μας, αλλά ανοίγει επίσης πόρτες σε νέες προοπτικές και ιδέες.

• Ότι η ευτυχία, προέρχεται από μέσα

Όλοι οι άνθρωποι κυνηγάμε την επιτυχία, τον πλούτο, την τέλεια σχέση, πιστεύοντας ότι αυτά θα μας φέρουν την ευτυχία. Αλλά συχνά, διαπιστώνουμε ότι ακόμα και μετά την επίτευξη αυτών των ορόσημων, η ευτυχία παραμένει άπιαστη. Η αλήθεια είναι ότι η ευτυχία δεν είναι κάτι που προέρχεται από εξωτερικές συνθήκες. Είναι μια εσωτερική υπόθεση.

jenny.gr

Τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας έχουν αυξηθεί κατά πολύ τον τελευταίο καιρό στην χώρα μας ενώ χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως ήδη πάνω από 200 γυναίκες έχουν εγκαταστήσει στο κινητό τους το «Panic Button».

Αυτό επιβεβαιώνεται και από τα ακραία περιστατικά βίας που έρχονται στην δημοσιότητα, είτε πρόκειται για γυναικοκτονίες, είτε για άγριους ξυλοδαρμούς γυναικών από τους θύτες.

Σίγουρα μια εφαρμογή δεν είναι ικανή να λύσει το πρόβλημα, ωστόσο σε πολλές περιπτώσεις, το «κουμπί πανικού», μπορεί κυριολεκτικά να σώσει ζωές και να προστατέψει την σωματική σου ακεραιότητα.

Η υπεύθυνη Τμήματος Ενδοοικογενειακής Βίας Αττικής, Αναστασία Ηλιοδρομίτη, μίλησε στην πρωινή εκπομπή «Κοινωνία ώρα MEGA» για τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσει ένα θύμα όταν υποστεί ενδοοικογενειακή βία και γιατί πρέπει να απευθυνθεί σε αυτό το τμήμα.

«Το τμήμα μας λειτουργεί ένα χρόνο, εδώ στην Καλλιθέα. Στην Αττική υπάρχουν 6 αντίστοιχα τμήματα, κάθε διεύθυνση έχει το δικό του Γραφείο Ενδοοικογενειακής Βίας, και τώρα πια λειτουργούν 63 επιχειρησιακά γραφεία. Εμείς εδώ είμαστε για αν ακούσουμε τα θύματα και να τους κάνουμε να αισθανθούν ασφάλεια. Προσποιούμενα να πάρουμε όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούμε», είπε αρχικά και πρόσθεσε:

«Αν υπάρχουν ανήλικα, υπάρχουν παιχνίδια ώστε να απασχολούνται όσο γίνεται η κατάθεση. Αν υπάρχει σωματική κακοποίηση, της δίνουμε ιατροδικαστική εξέταση προκειμένου να εξεταστεί και την συνοδεύουμε εμείς εάν το θέλει. Τα γραφεία είναι όλο τα 24ωρο ανοιχτά και οι αστυνομικοί εδώ είναι εκπαιδευμένοι. Αφού πάρουμε την κατάθεση, μπορούμε να περάσουμε στην τοποθέτηση του panic button εάν το θέλει. Η εγκατάσταση γίνεται με ένα barcode από εμάς».

Η Κωνσταντίνα Δημογλίδου, εκπρόσωπος Τύπου ΕΛ.ΑΣ., ανέφερε πως πλέον δίνεται η δυνατότητα panic button και σε άντρες.

«Είναι περισσότερα από 200 τα άτομα που το έχουν εγκαταστήσει ενώ πάνω από 100 το έχουν πατήσει. Η εγκατάσταση γίνεται εντός της αστυνομικής υπηρεσίας και μέσω αυτού μπορούμε να τις εντοπίσουμε όπου και αν βρίσκονται. Τα safe house είναι άνω από 20 στην χώρα, όπου είναι δομές που φυλάσσονται από την αστυνομία. Κάθε θύμα μένει μόνο του και μπορούν να φιλοξενηθούν και τα παιδιά της. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 5 παιδιά που μένουν σε safe house μαζί με τις μητέρες τους».

Πηγή: megatv.com

ΕΔΩ θα βρείτε τα τηλέφωνα των γραφείων Ενδοικογενειακής Βίας στις κατά τόπους Αστυνομικές Διευθύνσεις όλης της χώρας.

Για την ευρύτερη περιοχή του Αγρινίου (Αστυνομική Διεύθυνση Ακαρνανίας)  καλείτε το 26410 26726.

Δείτε συμβουλές στο womensos.gr

Μπορεί τα επαναχρησιμοποιούμενα μπουκάλια νερού να έχουν πολλά οφέλη, πέραν της ενυδάτωσης, όπως λιγότερα έξοδα για αγορά νερού, αλλά και λιγότερα πλαστικά μπουκάλια, όμως είναι σημαντικό να μην αμελούμε την καθαριότητά τους

Η συχνή χρήση ενός ακάθαρτου μπουκαλιού μας φέρνει σε επαφή με περίπου 20,8 εκατομμύρια μονάδες αποικιών βακτηρίων (CFUs), που αντιστοιχούν σε περίπου 40.000 φορές περισσότερα μικρόβια από όσα βρίσκονται στο καπάκι της τουαλέτας, σύμφωνα με έρευνα της waterfilterguru.com.

«Μια συνηθισμένη παρανόηση, όσον αφορά την υγιεινή των επαναχρησιμοποιούμενων μπουκαλιών νερού είναι ότι, καθώς το γεμίζετε με καθαρό νερό και έρχεται σε επαφή μόνο με το στόμα σας, δεν υπάρχει μεγάλη ανάγκη να το καθαρίζετε συχνά» εξηγεί ο παθολόγος δρ Donald Grant. Ακόμα, προσθέτει ότι κάθε φορά που πίνουμε από το μπουκάλι, μεταφέρουμε βακτήρια από το στόμα μας, τα οποία μπορούν στη συνέχεια να πολλαπλασιαστούν μέσα στο δοχείο.

«Οτιδήποτε είναι επαναχρησιμοποιήσιμο μπορεί να είναι επιρρεπές στη συσσώρευση βρωμιάς, σκόνης ή υπολειμμάτων και, ως εκ τούτου, βακτηρίων», συμπληρώνει ο γενικός γιατρός δρ Suhail Hussain και παρατηρεί ότι τα επαναχρησιμοποιούμενα μπουκάλια νερού αποτελούν ιδανικό περιβάλλον «φιλοξενίας» βακτηριών, λόγω της αυξημένης υγρασίας.

Επιπρόσθετα μπορεί να αναπτυχθεί μούχλα στο βιδωτό καπάκι ή στο αναδιπλούμενο καλαμάκι, ενώ η αποθήκευση του παγουριού σε μια τσάντα γυμναστικής, μπορεί να λειτουργήσει ως πόλος έλξης βακτηριών από το εσωτερικό της τσάντας. Επιπλέον, κάθε φορά που αγγίζουμε το καπάκι ευνοείται η μεταφορά μικροοργανισμών από τα χέρια μας ή από τις επιφάνειες που ακουμπήσαμε.

Τα βακτήρια που συνήθως ανιχνεύονται στο καπάκι, το στόμιο ή τα τοιχώματα του μπουκαλιού είναι ο στρεπτόκοκκος, ο σταφυλόκοκκος, το Ε.coli και τα αρνητικά κατά Gram βακτήρια.

Αυτά τα βακτήρια μπορούν δυνητικά να προκαλέσουν προβλήματα υγείας όπως γαστρεντερίτιδα (με συμπτώματα όπως διάρροια ή εμετό).

Συχνό πλύσιμο

Επομένως συνιστάται η σχολαστική καθαριότητα του μπουκαλιού έπειτα από κάθε χρήση, με ζεστό νερό και υγρό πιάτων, με έμφαση στο καπάκι και η προσεκτική αποθήκευση του. Επίσης αποφύγετε να αφήνετε στον ήλιο το παγούρι, καθώς ο συνδυασμός θερμότητας και υγρασίας ευνοεί τον ταχύτατο πολλαπλασιασμό μικροβίων.

Φωτογραφία protothema.gr

ygeiamou.gr

Χρηματισμοί, δωροδοκίες, αντιαθλητική συμπεριφορά, ντόπινγκ, παράνομες πολιτογραφήσεις αθλητών και η «θεοποίησή» τους, εκμετάλλευση και πολιτικές σκοπιμότητες, αλλά και βαριές τιμωρίες, αποκλεισμοί, ταπείνωση και διασυρμός.

Δεν πρόκειται για σημερινά πρωτοσέλιδα, ούτε αφορούν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού, που αρχίζουν απόψε το βράδυ, αν και όλα τα ανωτέρω έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς σε μεγάλες ή μικρές αθλητικές διοργανώσεις σ’ όλο τον κόσμο. Αντίθετα για καταγραφές αρχαίων κειμένων πρόκειται, που δεν αναφέρονται μόνον στα αναμφισβήτητα υψηλά ιδεώδη των Ολυμπιακών Αγώνων της αρχαιότητας αλλά παρουσιάζουν και την άλλη πλευρά τους.

Γιατί πολύ απλά, αυτή ήταν πραγματικότητα. Σύμφωνα άλλωστε με την αντίληψη των αρχαίων, τα πρότυπά τους ήταν οι μυθικοί αγώνες των θεών και των ηρώων. Και είναι γνωστό, τι είδους μέσα χρησιμοποιούσαν οι πολυμήχανοι θεοί προκειμένου να νικήσουν τους αντιπάλους τους…

Το ιερό της αρχαίας Ολυμπίας

Παρά την πάροδο χιλιετιών έτσι, οι ομοιότητες που μπορεί να διακρίνει κανείς με το αρχαίο παρελθόν είναι προκλητικά εξόφθαλμες. Με μόνη ερμηνεία την ανθρώπινη φύση, που όπως και στην αρχαιότητα εξυμνεί το ήθος, την ευγένεια και τα υψηλά ιδανικά αλλά η ματαιοδοξία, η απληστία, ο φθόνος καιροφυλακτούν…

Όμως, «…όπως την ημέρα δεν υπάρχει στον ουρανό άστρο, θερμότερο και φωτεινότερο από τον ήλιο, έτσι δεν υπάρχει και αγώνας πιο μεγάλος από αυτόν της Ολυμπίας», όπως έγραψε ο Πίνδαρος στον Α΄ Ολυμπιόνικο.

Μοναδικό θέαμα

Η εικόνα είναι η εξής: Καλοκαίρι στην Ολυμπία με τη ζέστη να θολώνει το μυαλό και να παραλύει το σώμα, την υγρασία από τα ποτάμια και τα έλη της περιοχής να βυθίζουν τον επισκέπτη σε νάρκη, η συνύπαρξή του με χιλιάδες ζώα να γίνεται αφόρητη, το καθαρό νερό δυσεύρετο και οι χώροι υγιεινής ανύπαρκτοι, η πολυκοσμία ασφυκτική και οι κλέφτες στη χαρά τους, ρήτορες, έμποροι και ζητιάνοι, όλοι μαζί σ’ ένα ανακάτωμα πέραν πάσης αντοχής…

Γιατί εδώ, όπως λέει ο Κικέρων, ακόμη και οι πυγμάχοι, που ήταν πολύ ανθεκτικοί στα χτυπήματα των αντιπάλων τους, δύσκολα μπορούσαν ν’ αντέξουν την ζέστη – και τα υπόλοιπα- της Ολυμπίας.

Κι όλα αυτά προς τι; Την απάντηση δίνει ο στωικός φιλόσοφος Επίκτητος, που παρηγορεί με τον τρόπο του, τους δεινοπαθούντες: «Και τι κάνετε στην Ολυμπία; Δεν λιώνετε από τη ζέστη; Δεν στριμώχνεστε μέσα στο πλήθος; Δεν συναντάτε μύριες δυσκολίες αν θελήσετε να πλυθείτε; Δεν γίνεστε μούσκεμα ως το κόκκαλο άμα βρέξει; Δεν υποφέρετε από το θόρυβο, τις φωνές και τις άλλες ενοχλήσεις; Κι όμως, μου φαίνεται, ότι μετά χαράς τ’ ανέχεστε όλα αυτά, μπροστά στο μοναδικό θέαμα που θ’ αντικρίσετε».

Το μέγα πλήθος

Γύρω στις 40 -50 χιλιάδες θεατές έφθαναν στο ιερό της Ολυμπίας κάθε τέσσερα χρόνια για τους Αγώνες, ένα νούμερο που υπολογίζεται λόγω της χωρητικότητας του σταδίου.

Ξεκινούσαν με την έναρξη της εκεχειρίας από όλον τον ελληνικό κόσμο, κάνοντας το δύσκολο ταξίδι άλλοτε με τα πόδια, άλλοτε με άμαξες ή και πλοία. Στην τελευταία περίπτωση αποβιβάζονταν στην Φειά (κοντά στο σημερινό Κατάκωλο) και από εκεί μπορούσαν να περπατήσουν ως το ιερό ενώ υπήρχε και η δυνατότητα, όπως αναφέρεται, να φθάσουν με πλοιάρια μέσω του Αλφειού, που στην αρχαιότητα ήταν πλωτός (άγνωστο για πόσο).

Όσο για την σύνθεσή τους, ποικίλη. Πλούσιοι και φτωχοί, επώνυμοι και ανώνυμοι, πολιτικοί, ρήτορες, φιλόσοφοι, ποιητές, καλλιτέχνες, βάρβαροι και δούλοι. Γιατί οι αρχαίοι αγαπούσαν τον αθλητισμό και τους αγώνες, αλλά δεν παρέβλεπαν και τις δυνατότητες, που παρείχαν για επαγγελματικούς σκοπούς.

Αίφνης ποιητές, όπως ο Σιμωνίδης και ο Πίνδαρος ήταν παρόντες, εκτός των άλλων, και για να αναλάβουν την συγγραφή ύμνων στους νικητές, το ίδιο και μεγάλοι γλύπτες για την δημιουργία αγαλμάτων τους.

Αλλά και οι πολιτικοί εκμεταλλεύονταν την ευκαιρία για να αναπτύξουν τις ιδέες τους, να συζητήσουν με αντιπροσώπους άλλων πόλεων ή και να συνάψουν συμφωνίες. Χαρακτηριστική είναι εδώ, η περίπτωση του Δημοσθένη, που με το ρητορικό του ταλέντο είχε αποκτήσει στην Ολυμπία πολλούς θιασώτες της αντιμακεδονικής του εκστρατείας,

Ηλιος, μύγες, μικροπωλητές και επιδημίες

Καταλύματα δεν υπήρχαν όμως – μόνον οι επίσημες αντιπροσωπείες των πόλεων έφερναν σκηνές που στήνονταν έξω από την Άλτι- έτσι οι υπόλοιποι ήταν υποχρεωμένοι να φέρνουν μαζί τους τα απαραίτητα για την παραμονή στο ύπαιθρο, επίσης ρούχα, τρόφιμα και ασφαλώς χρήματα. Γύρω από το ιερό άλλωστε, συγκεντρωνόταν μέγα πλήθος από μικροπωλητές, που πουλούσαν από νερό και τρόφιμα ως αναθήματα, αναμνηστικά και λουλούδια με τα οποία έραιναν τους νικητές των αγώνων.

Και δεν ήταν μόνον αυτοί. Μουσικοί, χορευτές, ακροβάτες, μάγοι διασκέδαζαν τον κόσμο, με το πανηγύρι να διαρκεί σε όλη την περίοδο των αγώνων.

Σοβαρότατη ωστόσο, ήταν η έλλειψη καθαρού νερού, καθώς τα πηγάδια και οι πηγές δεν επαρκούσαν, ενώ το πρόβλημα λύθηκε πολύ αργά, μόλις τον 2ο μ.Χ. αιώνα, όταν ο Ηρώδης Αττικός κατασκεύασε το μεγάλο Νυμφαίο με την εντυπωσιακή Κρήνη κοντά στην Άλτι. Η παρουσία των ζώων εξάλλου – είτε μεταφοράς είτε για τις θυσίες- επέτεινε την κατάσταση λόγω των ακαθαρσιών και του αίματος, που έρρεε κατά την θυσία τους.

Δεν είναι παράξενο έτσι, που οι μύγες ήταν πραγματική μάστιγα, γι΄ αυτό και γίνονταν θυσίες στον Δία Απόμυιο, όπως γράφει ο Παυσανίας, που διευκρινίζει μάλιστα, ότι πρώτος ο Ηρακλής είχε ζητήσει από τον θεό να τις απομακρύνει από την Ολυμπία. Όσο για τις ασθένειες, οι τροφικές δηλητηριάσεις και η ελονοσία ήταν σαφώς μεταξύ αυτών, όπως και τα προβλήματα από τον ήλιο, δηλαδή η ηλίαση και η αφυδάτωση.

Οι θεατές παρακολουθούσαν τους αγώνες όρθιοι στα πρανή του σταδίου –εκτός από τα διαλείμματα που κάθονταν ή ξάπλωναν – κάτω από τον καυτό ήλιο, χωρίς καπέλο όμως, γιατί αυτό απαγορευόταν από τους ιερούς κανονισμούς. Η καταπόνησή τους επομένως, ήταν βέβαιη, ιδίως για όσους είχαν μεγαλύτερη ηλικία. Έτσι σε ηλίαση θεωρείται, ότι οφείλεται ο θάνατος του Θαλή του Μιλήσιου στην Ολυμπία, καθώς μάλιστα ήταν ήδη ασθενής.

Οι παραβάτες και οι Ζάνες

«Αγάλματα του Δία υπάρχουν πολλά, αυτό όμως που βρίσκεται στο Βουλευτήριο προκαλεί πράγματι φόβο στους άδικους ανθρώπους. Ονομάζεται Όρκιος και κρατάει κεραυνό σε κάθε χέρι. Συνηθίζεται οι αθλητές, οι πατέρες, οι αδερφοί ακόμη και οι γυμναστές τους να ορκίζονται κοντά σ΄ αυτό το άγαλμα πάνω σε τεμαχισμένα γεννητικά όργανα κάπρου, ότι δεν θα υποπέσουν σε κανένα παράπτωμα στους Ολυμπιακούς αγώνες».

Αυτά γράφει ο Παυσανίας που επισκέπτεται την Ολυμπία τον 2ο μ.Χ. αιώνα, προθέτοντας ότι στον Όρκιο Δία ορκίζονταν και οι κριτές, ότι θα κρίνουν δίκαια στους αγώνες και δεν θα δωροδοκηθούν. Χρηματικό πρόστιμο, αποκλεισμός από τους αγώνες και ατίμωση ήταν εξάλλου, οι ποινές για τους παραβάτες. Ένα μέρος από το πρόστιμο δινόταν στον αδικημένο αθλητή, ενώ με το υπόλοιπο το ιερό ανέθετε την κατασκευή αγαλμάτων, που λέγονταν Ζάνες (ο πληθυντικός του Ζευς).

«Πηγαίνοντας κανείς προς το Στάδιο», γράφει και πάλι ο Παυσανίας «και ακολουθώντας το δρόμο προς το Μητρώο, έχει στα αριστερά του, στα ριζά του Κρόνιου λόφου ένα λίθινο κρηπίδωμα με σκαλοπάτια. Σε αυτό έχουν ανατεθεί χάλκινα αγάλματα του Διός. Αυτά έγιναν με χρήματα των προστίμων, τα οποία επιβλήθηκαν στους αθλητές, που δεν σεβάστηκαν τους κανονισμούς των αγώνων». Και πράγματι τα αγάλματα μπορεί να έχουν εκλείψει προ πολλού, τα βάθρα όμως παραμένουν στη θέση τους, ορατά και σήμερα από του επισκέπτες.

Ανάμεσά τους, οι έξι Ζάνες, που έστησαν οι Αθηναίοι το 332 π.Χ. γιατί ο πενταθλητής τους Κάλιππος είχε δωροδοκήσει τους αντιπάλους του και άλλες έξι που στήθηκαν από κάποιον Εύπωλο και τους τρεις πύκτες, οι οποίοι είχαν δωροδοκηθεί από αυτόν. Επ’ αυτοφώρω είχαν συλληφθεί εξάλλου, δύο παλαιστές από την Ρόδο – ο ένας δωροδοκούσε τον άλλο- και το χρηματικό τους πρόστιμο ήταν δύο Ζάνες ενώ δεν έλειπε και η ανάμιξη συγγενών για κάποιες δωροδοκίες.

Εξαγορές, δωροδοκίες και απάτες

Εξαγορές ολυμπιονικών ή όπως λέγονται σήμερα οι παράνομες πολιτογραφήσεις, επίσης ήταν συνήθεις, γιατί η αίγλη ενός αθλητή περνούσε φυσικά και στην πόλη του. Για παράδειγμα ένας Δίκων από την Νότια Ιταλία μετά την νίκη του στην Ολυμπία είχε πολιτογραφηθεί ως Συρακούσιος έναντι μεγάλης αμοιβής. Το ίδιο και ο δρομέας Άστυλος από τον Κρότωνα, που πήγε κι αυτός με τους Συρακούσιους αλλά και ο Σωτάδης από την Κρήτη, που πολιτογραφήθηκε Εφέσιος.

Και αναβολικά όμως υπήρχαν, μάλλον αστεία πάντως, αν σκεφτεί κανείς, ότι σ΄ αυτήν την κατηγορία της ενίσχυσης του οργανισμού με ουσίες συμπεριλαμβάνονταν τα μανιτάρια, ο μανδραγόρας, διάφορα βότανα με αναλγητικές και άλλες ιδιότητες, το εκχύλισμα ενός είδους φτέρης και το σοβαρότερο, κρασί με στρυχνίνη, που μόνον υγιεινό δεν ήταν. Όπως ασφαλώς και τα ούρα ταύρου, που θεωρούνταν διεγερτικά της δύναμης.

Συνηθέστατη απάτη ήταν εξάλλου, η δήλωση ψευδούς ηλικίας, προκειμένου ένας αθλητής άνω των 18 ετών να αγωνιστεί στην κατηγορία των παίδων. Παράπτωμα θεωρείτο και η εκκίνηση των δρομέων πριν δοθεί το σήμα, εφ΄όσον φυσικά ήταν επαναλαμβανόμενη. Ενώ το δάκνειν και το ορρύτειν στους αγώνες πάλης, πυγμαχίας και παγκράτιου, αν και ήταν απολύτως αντικανονικά και απαγορευμένα, δεν απουσίαζαν. (Στην πάλη απαγορεύονταν και τα κτυπήματα στα γεννητικά όργανα.)

Θανατηφόρα χτυπήματα

Βαριά τραύματα μπορούσαν να προκληθούν έτσι, σε έναν αγώνα αφήνοντας στους αθλητές μόνιμες αναπηρίες από κατάγματα, εξαρθρώσεις, εξόρυξη οφθαλμών και κακώσεις στο κρανίο ενώ η λαβή στον λαιμό μπορούσε να οδηγήσει σε στραγγαλισμό. Χωρίς αυτό να σήμαινε ωστόσο, την τιμωρία του αθλητή, γιατί όποιος σκότωνε πάνω στον αγώνα τον αντίπαλό του ήταν δικαιολογημένος!

«Εκείνος που θα σκοτώσει κάποιον στη διάρκεια των αγώνων είναι αθώος. Γιατί ποια ήταν η πρόθεση του δράστη; Να τον νικήσει ζωντανό και όχι να τον σκοτώσει. Αν εκείνος ήταν ασθενέστερος και δεν άντεξε την κόπωση από την πάλη, τότε ήταν ο ίδιος η αιτία του θανάτου του…», όπως έλεγε ο Δημοσθένης. Κάτι με το οποίο συμφωνούσε και το πλήθος, που κραύγαζε για δυνατότερα χτυπήματα…

Το αποτέλεσμα; «Μερικών αθλητών τα πρόσωπα είναι πολύ παραμορφωμένα και άσχημα, κυρίως αυτών που ασχολήθηκαν με το παγκράτιο ή την πυγμαχία. Όταν όμως κάποιο μέλος τους αποκοπεί τελείως ή στραβώσει ή βγουν τα μάτια τους, τότε κυρίως πιστεύω είναι ολοφάνερη η ομορφιά που επιτυγχάνεται με αυτήν τους την ενασχόληση», όπως σημείωνε δεικτικά ο Γαληνός…

Οι πρώτοι και οι τελευταίοι

Οι τιμές που απολάμβαναν οι ολυμπιονίκες και που δεν ήταν φυσικά μόνον ο κότινος από την καλλιστέφανον ελαίαν της Ολυμπίας, αφού αυτός ήταν η αρχή απλώς για όσα καλά επρόκειτο να ακολουθήσουν στη ζωή του είναι γνωστές. Αλλά τι γινόταν με τους υπόλοιπους; Δεδομένου μάλιστα ότι δεύτερα – τρίτα βραβεία δεν υπήρχαν.

Υπάρχει ένα ανέκδοτο από την Παλατινή Ανθολογία για έναν αθλητή, τον Χάρμο, ο οποίος «στην Αρκαδία αγωνιζόταν μ΄ άλλους πέντε στο δόλιχο αλλά ήρθε, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, έβδομος. Μα, θα μου πεις ‘‘αφού ήταν έξι, πώς ήρθε έβδομος;’’ Ένας φίλος του φωνάζοντας ‘‘ απάνω τους, Χάρμε’’, μπήκε στο στίβο ντυμένος, Έτσι ο άλλος βγήκε έβδομος. Κι αν είχε άλλους πέντε φίλους, θα τερμάτιζε δωδέκατος».

Γεγονός είναι ότι «Οι δρομείς …τελευτώντες δε καταγέλαστοι γίγνονται, τα ώτα επί των ώμων έχοντες και αστεφάνωτοι αποτρέχοντες», όπως λέει εξάλλου στην «Πολιτεία» ο Πλάτωνας με περισσή αυστηρότητα.

Οι ηττημένοι δέχονταν μόνο τις αποδοκιμασίες, τον σαρκασμό, την σκληρότητα και κουβαλούσαν την ντροπή τους εφ΄ όρου ζωής. Και μάλλον δεν θα μπορούσαν να παρηγορηθούν από απόψεις, όπως του Ξενοφάνη, που έλεγε, πως «Η συνήθεια να θεωρείται η δύναμη ανώτερη από τη σοφία δεν είναι ούτε σωστή ούτε δίκαιη. Αν η πόλη διαθέτει έναν καλό πυγμάχο ή έναν παλαιστή ή έναν γρήγορο δρομέα, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καλύτερα κυβερνημένη … γιατί τέτοια πράγματα δεν γεμίζουν τις αποθήκες της».

Ή ακόμη του Ξενοφάνη, που το 380 π.Χ. διαμαρτυρόταν στον Πανηγυρικό του για τις παράλογες τιμές και τις υψηλές αμοιβές σε εκείνους που είχαν σωματική ευρωστία, εν αντιθέσει με την ανύπαρκτη αναγνώριση αυτών, που καλλιεργούσαν τις πνευματικές τους δυνάμεις για το γενικό καλό.

Μαρία Θερμού - mononews.gr

Ανακαλύφθηκαν σημάδια ύπαρξης αρχαίας ζωής στον Άρη καθώς βρέθηκαν οργανικές ενώσεις σε βράχο του «Κόκκινου Πλανήτη»!

«Εξωγήινοι στον Άρη δεν έχουν ακόμη βρεθεί, αλλά βρέθηκαν σημάδια ότι ο Κόκκινος Πλανήτης φιλοξένησε ζωή πριν από δισεκατομμύρια χρόνια υπάρχουν», ανέφερε η NASA.

Το ρόβερ Perseverance της διαστημικής υπηρεσίας εντόπισε έναν βράχο την Κυριακή που μπορεί να περιέχει αποδείξεις για το αν ο Άρης είναι ή ήταν ένας πλανήτης που φιλοξενούσε ζωή.

Με την ονομασία Cheyava ο βράχος σε σχήμα αιχμής βέλους περιέχει προφανώς οργανικές ενώσεις, υπονοώντας ότι μπορεί να φιλοξενούσε μικροβιακή ζωή, όταν το νερό έρεε στον Άρη.

Σύμφωνα με την nypost, το δείγμα βρέθηκε στο βόρειο άκρο του Neretva Vallis, μιας αρχαίας κοιλάδας ποταμού πλάτους ενός τέταρτου του μιλίου, που είχε λαξευθεί από νερό που ορμούσε στον κρατήρα Jezero πριν από πολύ καιρό.

«Σχεδιάσαμε τη διαδρομή για το Perseverance για να διασφαλίσουμε ότι θα πάει σε περιοχές με προοπτική για ενδιαφέροντα επιστημονικά δείγματα», δήλωσε ο Nicola Fox, συνεργάτης διαχειριστής της Διεύθυνσης Επιστημονικής Αποστολής στα κεντρικά γραφεία της NASA στην Ουάσιγκτον.

«Αυτό το ταξίδι μέσα από την κοίτη του ποταμού Neretva Vallis απέδωσε, καθώς βρήκαμε κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, το οποίο θα δώσει στους επιστήμονές μας τόσο πολλά για να μελετήσουν».

Το ρόβερ της NASA, στο κυνήγι για σημάδια αρχαίας μικροβιακής ζωής, διεξήγαγε πολλαπλές έρευνες στους Καταρράκτες Cheyava, τους οποίους οι επιστήμονες περιέγραψαν ως τον «πιο αινιγματικό, περίπλοκο και δυνητικά σημαντικό βράχο που έχει ερευνηθεί από την Perseverance».

Με διαστάσεις 3,2 πόδια επί 2 πόδια, οι Καταρράκτες Cheyava ξεχωρίζουν από άλλους κόκκινους βράχους στον Άρη λόγω των δεκάδων λευκών και μαύρων κηλίδων που μοιάζουν με λεοπάρδαλη.

«Οι κηλίδες περιέχουν τόσο σίδηρο όσο και φωσφορικά στοιχεία, χαρακτηριστικά που βρίσκονται σε βράχους στη Γη οι οποίοι φέρουν απολιθωμένα μικρόβια στην επιφάνειά τους», αναφέρει η NASA.

Ωστόσο, είναι πολύ νωρίς για να πούμε εάν ο μεγάλος βράχος περιέχει την απάντηση στις μακροχρόνιες ερωτήσεις των ανθρώπων.

Οι λευκοί και οι μαύροι δακτύλιοι μπορεί απλώς να προκλήθηκαν από μια χημική αντίδραση που δεν είχε καμία σχέση με ζωντανούς οργανισμούς, θεωρούν οι επιστήμονες.

pronews.gr

Τέσσερις αστροναύτες έζησαν για έναν χρόνο στον Κόκκινο Πλανήτη και μόλις επέστρεψαν

Μια ομάδα τεσσάρων αστροναυτών της NASA επέστρεψε από το μεγάλο της ταξίδι στον πλανήτη Άρη, όπου έζησε για εργάστηκε για περισσότερο από έναν χρόνο.

Το πλήρωμα για να επιβιώσει έπρεπε να καλλιεργήσει τα δικά του τρόφιμα, για να συμπληρώσει τις μερίδες που είχε πάρει από τη Γη, να επικοινωνήσει με τον πλανήτη μας αντιμετωπίζοντας κάθε φορά μισή ώρα καθυστέρηση στην ανταλλαγή των μηνυμάτων και να μάθει να ζει και να εργάζεται μαζί σε κάπως… στενά μέρη.

Η διαστημική εταιρία των ΗΠΑ τους υποδέχτηκε με ενθουσιασμό στις αρχές Ιουλίου μόνο που αντί να προγραμματίσουν την προσθαλάσσωση κάποιας διαστημικής κάψουλας που θα τους έφερνε πίσω στη Γη, ο Αναπληρωτής Διευθυντής του Διαστημικού Κέντρου Johnson, Στιβ Κέρνερ, απλά άνοιξε την πόρτα του… πλανήτη Άρη και καλωσόρισε το πλήρωμα πίσω στη Γη.

Ταξίδι στον Κόκκινο Πλανήτη

Δεδομένου ότι οι άνθρωποι δεν έχουν βρει ακόμα τρόπο να ταξιδέψουν οι ίδιοι προς τον Κόκκινο Πλανήτη και να επιστρέψουν από αυτόν με επιτυχία, στην πραγματικότητα η αποστολή ήταν μέρος του προγράμματος της NASA που προσπαθεί να προσομοιώσει τη ζωή στον Άρη, ώστε να εξερευνηθεί η υγεία και η απόδοση του πληρώματος σε μια μελλοντική αποστολή, ένα πρόγραμμα γνωστό και ως CHAPEA. Αυτό έχει σχεδιαστεί για να ελέγξει πόσο καιρό μπορούν να ζήσουν, να εργαστούν και να επιβιώσουν οι άνθρωποι σε άλλους πλανήτες. Το CHAPEA (Crew Health and Performance Exploration Analogue) είναι μια πλήρης προσομοίωση σε έναν χώρο 158 τετραγωνικών μέτρων που χωρίζεται σε χώρους διαβίωσης για το πλήρωμα και χώρους εργασίας, όπως εργαστήρια και χώρους κοινής ωφέλειας και έχει χτιστεί στο διαστημικό κέντρο Johnson της Nasa στο Χιούστον του Τέξας.

Η αποστολή ξεκίνησε στις 25 Ιουνίου 2023, με τέσσερα μέλη πληρώματος: την διοικήτρια Κέλι Χάστον, την επικεφαλής επιστήμονα Άντσα Σελαριού, τον Μηχανικό Πτήση Ρος Μπρόκγουελ και τον ιατρό αξιωματικό Νέιθαν Τζόουνς. Η αποστολή τελείωσε 378 ημέρες αργότερα, στις 6 Ιουλίου 2024.

Μετά την «επιστροφή» τους από τον Άρη τα ερωτήματα για τους τέσσερις αστροναύτες είναι πλέον πολλά, ενώ προσαρμόζονται ξανά στη ζωή στη Γη.

«Τι τρώνε οι Αρειανοί; Τα πάνε καλά οι Αρειανοί μεταξύ τους; Τι κάνουν οι Αρειανοί όλη μέρα;», είναι μερικά από τα ερωτήματα.

«Η ζωή στον Άρη ήταν μια φοβερή εμπειρία, όπως τίποτα άλλο στη Γη», δήλωσε ο Τζόουνς, ένα από τα τέσσερα μέλη του πληρώματος του CHAPEA-1. «Ήταν πολύ ρεαλιστικό. Το μόνο πράγμα που δεν μου φάνηκε ρεαλιστικό ήταν η έλλειψη βαρύτητας στον Άρη, αλλά υποθέτω ότι αυτό είναι λογικό», ανέφερε ο ίδιος στους Times.

Από την άλλη, η Άντσα Σελαριού απαντά στην ερώτηση του Guardian για το πώς ήταν η ζωή στον Άρη με δύο λέξεις: «Απόλυτα συναρπαστική!».

Το CHAPEA-1 ήταν η πρώτη από τρεις τέτοιες ασκήσεις μέτρησης του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι μπορούν να επιβιώσουν και να ευδοκιμήσουν στον Άρη, χρησιμοποιώντας ως πλήρωμα εθελοντές πολίτες σε ένα χώρο διαβίωσης που κατασκευάστηκε με τη χρήση ενός γιγαντιαίου τρισδιάστατου εκτυπωτή.

Ο πλανήτης Άρης είναι ένα από τα ελάχιστα άλλα μέρη στο ηλιακό μας σύστημα όπου οι συνθήκες υποδηλώνουν ότι μπορεί κάποτε να υπήρχε ζωή, έστω και σε απλή μορφή. Έτσι, ό,τι μάθουμε για τον κόκκινο πλανήτη θα μας δείξει περισσότερα για το παρελθόν και το μέλλον της Γης μας. Φυσικά, προετοιμάζει την διαστημική εταιρία να «χτίσει» καλύτερα το πρόγραμμα αποστολής ανθρώπων στον Άρη που προγραμματίζεται για το 2030. Ωστόσο, οι επιστήμονες τονίζουν ότι το να φτάσουμε εκεί είναι ένα πράγμα, το να επιβιώσουμε είναι ένα άλλο.

«Το να γνωρίζω περί τίνος επρόκειτο αυτή η αποστολή -να βάλω την ανθρωπότητα στο επόμενο γιγαντιαίο άλμα- ήταν σίγουρα ένα από τα κορυφαία πράγματα, μαζί με τη συνεργασία με τόσους πολλούς καταπληκτικούς ειδικούς στη Nasa», δήλωσε ο Τζόουνς, ο οποίος ανταποκρίθηκε στην αγγελία «Ζητούνται Αρειανοί» που δημοσιεύτηκε από τη Nasa το 2022.

«Οι πιο λογικές προκλήσεις ήταν αυτά που θα περίμενε κανείς: να χάσω χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους μου. Η έλλειψη ανθρώπων για τους οποίους νοιάζομαι πραγματικά. Γεννήσεις, θάνατοι και γάμοι. Όλα τα παραπάνω».

Για τη Σελαριού, η επιλογή της για μια τόσο πρωτοποριακή αποστολή άξιζε κάθε θυσία, από χαμένες διακοπές με φίλους και οικογένεια, μέχρι απλώς να μπορέσει να περιπλανηθεί έξω ανασαίνοντας καθαρό αέρα.

«Οι άνθρωποι θα φτάσουν στον Άρη κάποια στιγμή στο μέλλον, και μόνο η ευκαιρία να συμμετάσχει κανείς με όποιον τρόπο μπορεί για να βοηθήσει να συμβεί αυτό ελπίζουμε στη διάρκεια της ζωής μας, είναι ασύγκριτη», είπε.

«Νιώθω πραγματικά δέος για όλα, όλες τις προσπάθειες που έχω δει για να γίνει αυτό το όνειρο πραγματικότητα για όλους τους ανθρώπους. Και ναι, θα πανηγυρίσω όταν δούμε το πρώτο βήμα στον Άρη, γνωρίζοντας ότι συνέβαλα. Ήταν μια απίστευτη τιμή και απολύτως συναρπαστική», τόνισε μετά την επιστροφή της

Οι αναλογικές αποστολές CHAPEA είναι ο τρόπος της Nasa να δοκιμάσει τις μοναδικές προκλήσεις που θα παρουσιάσει για τον άνθρωπο η ζωή και η εργασία στο βαθύ διάστημα. Γι’ αυτό χρησιμοποιεί περιβάλλοντα στη Γη που έχουν φυσικές ομοιότητες με τα άλλα μέρη του διαστήματος, είτε πραγματικές είτε δημιουργημένες από τον άνθρωπο.

Ανάλογες αποστολές εκτελούνται στην Αρκτική και την Ανταρκτική, σε ωκεάνιους πυθμένες, ερήμους και πεδία ηφαιστειακής λάβας, αναζητώντας τους κινδύνους και αναπτύσσοντας στρατηγικές προστασίας ή μετριασμού τους. Το πλήρωμα πρέπει να γνωρίζει πώς να επισκευάζει και να συντηρεί τον εξοπλισμό, να βρίσκει λύσεις, να καλλιεργεί τρόφιμα, να παραμένει υγιές και να διατηρεί θετικές σχέσεις μεταξύ τους.

Οι αστροναύτες εκπαιδεύονται μέσα σε διαστημόπλοια πανομοιότυπα με τα πραγματικά, υποβρύχια σε εργαστήρια χωρητικότητας 27 εκατομμυρίων λίτρων – μία από τις μεγαλύτερες εσωτερικές πισίνες στον κόσμο – και πάνω σε αεροσκάφη μηδενικής βαρύτητας, τα οποία συνηθίζουν να τα αποκαλούν «κομήτες εμετού» και των οποίων το σχέδιο πτήσης με τρενάκι προσομοιώνει την έλλειψη βαρύτητας του διαστήματος.

Η προετοιμασία για τη μελλοντική διαπλανητική εξερεύνηση περιλαμβάνει τη δοκιμή νέων τεχνολογιών, ρομποτικού εξοπλισμού, οχημάτων, κατοικιών, επικοινωνιών, υποδομών και των επιπτώσεων της απομόνωσης και του περιορισμού στην ανθρώπινη υγεία και συμπεριφορά.

Η επιλογή του πληρώματος

Το πλήρωμα του CHAPEA επιλέγεται με κριτήρια αντίστοιχα με εκείνα που εφαρμόζει η Nasa στους υποψήφιους αστροναύτες. Το βασικότερο είναι η εξεύρεση νεοσύλλεκτων με τα «κατάλληλα προσόντα» για να ζήσουν και να εργαστούν μαζί με άλλους σε ακραία περιβάλλοντα χωρίς να καταρρεύσουν ή να ξεσπάσουν.

Οι υπεύθυνοι της αποστολής έλεγχαν τακτικά το πλήρωμα για τις αντιδράσεις τους σε προσομοιωμένες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και στρεσογόνους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων έντονου φόρτου εργασίας, αστοχιών εξοπλισμού και περιορισμών πόρων.

«Τα ποντίκια του διαπλανητικού εργαστηρίου πέρασαν με μεγάλη επιτυχία» λέει χιουμοριστικά η Σελάριου.

«Η μελέτη ενσωματώνει όλα τα είδη δεδομένων από τη συμπεριφορική και τη δυναμική προοπτική της ομάδας και το ερώτημα δεν ήταν απαραίτητα αν μπορεί ένας άνθρωπος να αντέξει την απομόνωση και τον περιορισμό όταν θα βρεθεί στον Άρη, αλλά μάλλον πώς θα προσαρμοστεί», συμπλήρωσε.

Μεταξύ των απαιτήσεων ήταν επίσης ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα σε έναν τομέα Στεμ, όπως η μηχανική, τα μαθηματικά ή η επιστήμη των υπολογιστών, ή τουλάχιστον 1.000 ώρες πιλοτάρισμα αεροσκάφους.

Ως γιατρός επειγόντων περιστατικών, ο Τζόουνς, από το Σπρίνγκφιλντ του Ιλινόις, ειδικεύεται στην «προνοσοκομειακή και αυστηρή ιατρική» – έναν ιδιαίτερα πιεστικό τομέα της περίθαλψης ασθενών στον οποίο η πρόσβαση σε πόρους μπορεί να είναι περιορισμένη, αυξάνοντας το διακύβευμα μεταξύ ζωής και του θανάτου. Είναι επίσης αναπληρωτής καθηγητής επείγουσας ιατρικής.

Η Nasa δήλωσε ότι επέλεξε τον Τζόουνς για την ικανότητά του να αντιμετωπίζει «μοναδικές προκλήσεις, την εμπειρογνωμοσύνη του στην επίλυση προβλημάτων και την αποτελεσματική επικοινωνία σε ένα ευαίσθητο σε χρόνο και περιορισμένους πόρους περιβάλλον». Από την άλλη η κυβερνήτρια του πληρώματος Κέλι Χάστον, είναι ερευνήτρια ανθρώπινων ασθενειών, η Άνκα Σελάριου, μικροβιολόγος στο αμερικανικό ναυτικό, και ο Ρος Μπρόκγουελ, μηχανικός δομικών κατασκευών.

«Ήμασταν ένα απίστευτα λειτουργικό πλήρωμα και πολύ δεμένο, και υπήρχαν πολλές στιγμές που περάσαμε τόσο όμορφα μαζί. Φυσικά, μερικές φορές συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι κοντά σε φίλους και συγγενείς, αλλά νιώθεις την υποστήριξη από όλους στο έδαφος», λέει η Σελάριου.

Το φαγητό και οι στιγμές χαλάρωσης

Το καθημερινό τους μενού ήταν παρόμοιο με εκείνο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, το οποίο σχεδιάζεται από επιστήμονες τροφίμων και βιοχημικούς διατροφής για να ελαχιστοποιηθεί η «κόπωση του φαγητού» που μπορεί να μειώσει το ηθικό και να οδηγήσει τους αστροναύτες να καταναλώνουν λιγότερα απ’ όσα θα έπρεπε.

Τα ειδικά συσκευασμένα γεύματα που μπορούν να ενεργοποιηθούν ξανά αν ζεσταθούν και με την προσθήκη νερού συμπληρώνονταν από φρέσκα χόρτα, τα οποία καλλιεργούνταν μέσα στον οικότοπο και ενίσχυαν ψυχολογικά τα μέλη του πληρώματος.

Το πλήρωμα δεν μπορούσε να βασιστεί σε πτήσεις ανεφοδιασμού και έτσι έπρεπε να καλλιεργήσει μόνο του το φαγητό του, συμπεριλαμβανομένων ντομάτας και μαρουλιού για να συμπληρώσει τα προσυσκευασμένα γεύματα ενός έτους που είχε μαζί του.

Ο Μπρόκγουελ κατασκεύασε ένα στεφάνι μπάσκετ για να κάνει πιο ενδιαφέρον τον ελεύθερο χρόνο του πληρώματος και ο Τζόουνς προσπάθησε να μειώσει το άγχος του ασχολούμενος με την τέχνη, εκπλήσσοντας τον εαυτό του με το πόσο καλά βγήκαν μερικά από τα σκίτσα του.

Από την πλευρά της η Σελάριου είπε ότι στον ελεύθερο χρονο της έβλεπε πολλή τηλεόραση και διάβαζε, ενώ προσπάθησε κι αυτή να εξασκηθεί στη ζωγραφική. «Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι ήμουν επιτυχής», είπε ωστόσο.

Κάθε στιγμή πάντως οι υπεύθυνοι της έρευνας παρακολουθούσαν στενά το πλήρωμα μετρώντας τη νοητική και συμπεριφορική υγεία του.

Όταν ο Τζόουνς άκουσε κατά τη διάρκεια της αποστολής ότι ένα μέλος της οικογένειάς του στην πατρίδα του είχε λάβει μια ανησυχητική ιατρική διάγνωση, ένιωσε ενοχές και στενοχωρήθηκε που δεν μπορούσε να είναι μαζί του. «Θα ήθελα πολύ να ήμουν παρών στα ραντεβού, ως γιατρός και ως μέλος της οικογένειας, για να κάνω τις ερωτήσεις και να είμαι στήριγμα», είπε.

«Αλλά είχα τόσο εξαιρετική υποστήριξη από τη Nasa. Ανησυχούσα λίγο μήπως η ανησυχία για την οικογένειά μου αποτελούσε σημείο άγχους ή αδυναμίας για μένα – και αποδείχθηκε ότι τελικά στην πραγματικότητα ήταν δύναμη».

Τι καιρό έχει στον Άρη;

Ενώ οι θερμοκρασίες στον Άρη μπορεί να πέσουν μέχρι και στους μείον 128 βαθμούς, ο οικότοπος είχε ελεγχόμενη θερμοκρασία για λόγους άνεσης.

«Κατά την είσοδο, η προσαρμογή στη ζωή χωρίς το φως της ημέρας χρειάστηκε λίγο χρόνο, οπότε κατά την έξοδο, το να επιστρέψουμε στο φως της ημέρας και να νιώσουμε την ακτινοβολία ήταν ένα υπέροχο συναίσθημα», δήλωσε ο Τζόουνς.

Η Nasa κατασκεύασε το Mars Dune Alpha για να είναι όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικό με μια πιθανή μελλοντική βάση για τους αστροναύτες. Μέσα σε αυτό υπήρχε ένα θερμοκήπιο, ιατρικός χώρος, εξοπλισμός γυμναστικής και ένα σαλόνι, καθώς και ένα μικρό ιδιωτικό υπνοδωμάτιο για καθέναν από τους εθελοντές, δύο μπάνια και ένα μικρό «εξωτερικό» περίβλημα με κόκκινη άμμο για προσομοιωμένους περιπάτους στον Άρη. Μεγάλο μέρος του χρώματος με το οποίο είχε βαφτεί ο οικότοπος ήταν επίσης κόκκινο, για να αναπαραχθεί ο τρόπος με τον οποίο το αρειανό έδαφος θα χρησιμοποιηθεί στην τρισδιάστατη εκτύπωση σημαντικών τμημάτων της βάσης, σε αντίθεση με την σχεδόν αδύνατη πρόκληση και το απαγορευτικό κόστος της αποστολής βαρέων κατασκευαστικών εξαρτημάτων από τη Γη.

Σημαντικά μαθήματα για το μέλλον

Το πιο σημαντικό πράγμα που συνειδητοποίησε ο Τζόουνς από αυτήν την αποστολή ήταν «πώς μπορούν να γίνουν τα μικρά βήματα, για να φτάσουμε σε αυτά τα επόμενα γιγαντιαία άλματα στην εξερεύνηση του διαστήματος».

«Κατά τη διάρκεια αυτής της αποστολής, αυτοί οι άνθρωποι έδωσαν έναν απίστευτο πλούτο κοινών εμπειριών και συζητήσεων», είπε σχετικά η Χάστον, «Είμαι ευγνώμων που η απουσία μου για μια αναλογική αποστολή ενός έτους στον Άρη με έφερε πιο κοντά στα άτομα με τα οποία ήμουν μαζί αλλά και με αυτούς που άφησα πίσω στο σπίτι»

Ο Μπρόκγουελ είπε επισης πως απόλαυσε επίσης την εμπειρία και σχολίασε μερικά από τα πολλά μαθήματα που πήρε.

«Είμαι ευγνώμων για την ευκαιρία να ζήσω συνειδητοποιώντας ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε τους πόρους όχι γρηγορότερα από όσο μπορούν να αναπληρωθούν και να παράγουμε απόβλητα όχι γρηγορότερα από ό,τι μπορούν να μετατραπούν σε πόρους», είπε. «Δεν μπορούμε να ζήσουμε, να ονειρευόμαστε, να δημιουργήσουμε ή να εξερευνήσουμε για οποιοδήποτε χρονικό πλαίσιο, αν δεν ενστερνιστούμε αυτές τις αρχές. Αλλά αν το κάνουμε, μπορούμε να επιτύχουμε και να διατηρήσουμε εκπληκτικά πράγματα, όπως η εξερεύνηση άλλων κόσμων».

«Είμαι ευγνώμων που είχα την ευκαιρία να γίνω μέρος αυτής της ανθρώπινης ελπίδας να φτάσω στον Άρη και στο επόμενο πλήρωμα, θα σας επευφημώ και είμαι πολύ ενθουσιασμένη που συνεχίζετε αυτό το υπέροχο έργο», είπε από την πλευρά της η Σελάριου.

Ενώ η πρώτη αποστολή CHAPEA ολοκληρώθηκε και οι επιστήμονες της NASA έχουν πολλή δουλειά να κάνουν για να αναλύσουν τα δεδομένα και τις παρατηρήσεις που έχουν συλλεχθεί για περισσότερο από ένα χρόνο, το πρόγραμμα απέχει πολύ από το να θεωρηθεί ότι τελείωσε. Μια δεύτερη αποστολή βρίσκεται ήδη στα σκαριά και η NASA στρατολογεί ενεργά γενναίους και επιχειρηματικούς ανθρώπους για μια τρίτη. Όσοι έχουν τις απαιτούμενες δεξιότητες που θα ήθελαν να περάσουν ένα χρόνο ή περισσότερο ζώντας και εργάζονται σε μια πολύ κοντινή προσέγγιση σε έναν αρειανό βιότοπο ενθαρρύνονται να υποβάλουν αίτηση για να γίνουν πρωτοπόροι που μπορούν να βοηθήσουν στην προώθηση τόσο της επιστήμης όσο και του μέλλοντος των διαστημικών ταξιδιών.

janus.gr

Χαλάρωσε στις διακοπές σου, ακολουθώντας αυτές τις συμβουλές ασφαλείας

Οι διακοπές που περίμενες σαν τρελός, είναι επιτέλους προ των πυλών. Και, προφανώς, το τελευταίο πράγμα για το οποίο θέλεις να ανησυχείς όσο θα λείπεις, είναι για τις οικιακές συσκευές. Όλοι, μα όλοι, έχουμε βιώσει αυτό το άγχος που εκεί που είμαστε στα μισά της διαδρομής για το αγαπημένο μας μέρος, έχουμε μια παρατεταμένη ανάγκη να ελέγξουμε πως όντως κλείσαμε τον φούρνο ή πως όντως βγάλαμε το σίδερο από την πρίζα.

Το να αφήνεις τις συσκευές συνδεδεμένες στο σπίτι, είναι μια αναμφισβήτητη πηγή άγχους, αλλά ήξερες πως υπάρχουν ορισμένες που δεν χρειάζεται καν να τις αφήνεις στην πρίζα; Ναι, ανεξάρτητα από το αν είναι ενεργοποιημένες ή απενεργοποιημένες.

Εμείς, συγκεντρώσαμε όλες τις πληροφορίες που χρειάζεσαι για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο και σου παρουσιάζουμε τις 5 συσκευές που δεν πρέπει να αφήνεις στην πρίζα, όταν πας διακοπές.

Συσκευές που συνδεδεμένες στο Wi-Fi

Η τηλεόραση και οι κονσόλες παιχνιδιών, δεν χρειάζεται να είναι στην πρίζα όσο λείπεις. Εξάλλου, δεν πρόκειται να βρίσκεσαι εκεί και να τις χρησιμοποιείς. Παρόλο που δεν υπάρχουν πολλές πιθανότητες να δημιουργηθεί κάποιος κίνδυνος στο σπίτι σου, όσο λείπεις, σίγουρα είναι καλύτερο να τις έχεις εκτός πρίζας.

Φορτιστές μπαταριών

Όταν φεύγεις για διακοπές, ίσως νιώθεις ότι είναι η ιδανική στιγμή να φορτίσεις τις μπαταρίες σου για την επιστροφή. Σύμφωνα με τους ειδικούς, όμως, αυτό είναι απαγορευτικό. «Δεν θα άφηνα μια μπαταρία λιθίου να φορτίσει όσο θα έλειπα, καθώς θα μπορούσε να είναι εύφλεκτη», λέει ένας ειδικός στο homes and garderns.

Πλυντήρια πιάτων και ρούχων

Τα πλυντήρια ρούχων και τα πλυντήρια πιάτων καταναλώνουν πολλή ενέργεια λόγω της ανάγκης τους για νερό. Χρησιμοποιούν περισσότερη ενέργεια από άλλα σε κατάσταση αναμονής, καθώς πρέπει να είναι έτοιμα να ζεστάνουν νερό αμέσως. Όταν πρόκειται για τις οικιακές συσκευές, αυτά τα είδη πρέπει οπωσδήποτε να απενεργοποιηθούν για να προστατεύσεις το σπίτι σου και να μειώσεις τους λογαριασμούς ενέργειας.

Κάθε συσκευή που χρησιμοποιεί θερμότητα

Εάν μια συσκευή παραμένει αισθητά ζεστή όταν είναι συνδεδεμένη στην πρίζα σε κατάσταση αναμονής, τότε πρέπει να την αποσυνδέεις. Αυτή η ζεστασιά είναι απαγωγή ενέργειας και η θερμότητα δεν είναι ποτέ «φίλος» του κυκλώματος. Επίσης, καλό είναι να απενεργοποιήσεις όλους τους ανεμιστήρες, εάν λείπεις για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Όλες τις παλιές συσκευές

Η φθορά είναι αναπόφευκτη όταν έχεις μια συσκευή, αλλά μαζί με αυτά τα σημάδια φθοράς έρχεται και μείωση της ποιότητας που μπορεί να επηρεάσει τα ηλεκτρικά. Για να είσαι σίγουρος, αν ξέρεις ότι έχεις στην κατοχή σου μια πολυαγαπημένη συσκευή που μπορεί εύκολα να απενεργοποιηθεί, τότε κάν’το. Επίσης, μπορείς να κλείνεις τον διακόπτη ρεύματος σε ολόκληρα δωμάτια όπου δεν βρίσκονται βασικά αντικείμενα, αν ταξιδεύεις για μεγάλο χρονικό διάστημα.

jenny.gr

Από τους προϊστορικούς χρόνους, η Κύπρος αποτέλεσε αναπόσπαστο τμήμα του ελληνικού χώρου.

Ακόμα και μετά την κατάκτησή της από τους Φράγκους της Τρίτης Σταυροφορίας, η Μεγαλόνησος συνέχισε να αποτελεί το φάρο του ελληνισμού στην άκρη της Ανατολικής Μεσογείου, μέχρι το 1571 που κατακτήθηκε από τους Τούρκους.

Οι Δυτικοί τότε, με πρωταγωνιστές τους Ενετούς, γνώρισαν από πρώτο χέρι τον τουρκικό πολιτισμό – ο Ενετός διοικητής της Αμμοχώστου γδάρθηκε και πριονίστηκε ζωντανός, παρά τη συμφωνία που είχε υπογράψει με τους Τούρκους.

Από τότε βέβαια έχουν περάσει αιώνες. Οι Δυτικοί ξέχασαν. Οι Τούρκοι έχουν πλέον αλλάξει, διατείνονται. Ο Ισαάκ και ο Σολωμός είναι άλλωστε οι περιπτώσεις που επιβεβαιώνουν την αλλαγή, θα τολμούσαμε να συμπληρώσουμε.

Το 1878 οι Τούρκοι πούλησαν το νησί στους Βρετανούς, οι οποίοι το διατήρησαν έως το 1959, οπότε κηρύχτηκε ανεξάρτητο κράτος, λες και όλοι οι ήρωες της ΕΟΚΑ δεν πέθαναν για την ένωση με την Ελλάδα. Το 1959 είναι και το μοιραίο έτος για την Κύπρο. Από τότε ουσιαστικά τέθηκαν οι υποδομές για τον Αττίλα Ι και ΙΙ.

Το κρατικό μόρφωμα που προέκυψε από τις γνωστές, αισχρές συνθήκες Ζυρίχης και Λονδίνου ήταν αδύνατον να λειτουργήσει, εξαιτίας των υπερβολικών προνομίων που απολάμβαναν οι Τουρκοκύπριοι –εξισλαμισμένοι Έλληνες στην πραγματικότητα– σε σχέση με την πληθυσμιακή τους αναλογία, όπως επρόκειτο να συμβεί εν πολλοίς και σήμερα εάν εφαρμοζόταν το σχέδιο Ανάν.

Από την άλλη πλευρά, η συνθήκη περί των τριών εγγυητριών δυνάμεων άφηνε λευκή επιταγή επέμβασης σε όποιον το επιθυμούσε, σε χρονική στιγμή της επιλογής του.

Η χρεοκοπία της συνθήκης Ζυρίχης-Λονδίνου ήταν πλέον έκδηλη, όταν το 1963-64 διεξήχθησαν μάχες Ελληνοκύπριων και Τουρκοκύπριων.

Η Τουρκία επενέβη τότε στρατιωτικά, βομβαρδίζοντας ελληνοκυπριακούς στόχους στην Κύπρο. Ακολούθως η Ελλάδα έστειλε μια μεραρχία πεζικού στην Κύπρο, διασφαλίζοντας την ανεξαρτησία του νησιού.

Το 1964 κατατέθηκε και το περίφημο σχέδιο Άτσενσον, βάσει του οποίου η Κύπρος θα ενωνόταν με την Ελλάδα, εκτός ενός μικρού τμήματος της Καρπασίας που θα ετίθετο υπό τουρκική διοίκηση. Το συμφέρον για τον ελληνισμό αυτό σχέδιο ναυάγησε με υπαιτιότητα της τότε κυπριακής κυβέρνησης.

Λίγο αργότερα, στην Ελλάδα επιβλήθηκε το καθεστώς των Συνταγματαρχών, και το Κυπριακό πρόβλημα μπήκε σε νέα φάση. Σκηνοθετημένα επεισόδια μεταξύ των δύο κοινοτήτων οδήγησαν στην άσκηση πιέσεων στην Αθήνα για την απομάκρυνση της ελληνικής μεραρχίας από το νησί.

Η στρατιωτική κυβέρνηση υπέκυψε στις έξωθεν πιέσεις και απέσυρε τα ελληνικά στρατεύματα, αφήνοντας ανοιχτό πεδίο στους Τούρκους. Το γεγονός αυτό επιδείνωσε τις έτσι και αλλιώς άσχημες ελληνοκυπριακές σχέσεις – οι οποίες, δυστυχώς για τον Ελληνισμό, δεν υπήρξαν σχεδόν ποτέ εγκάρδιες, σε επίπεδο πολιτικών ηγεσιών φυσικά, κάτι που, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα, ισχύει σε μεγάλο βαθμό έως και σήμερα, ειδικά την τελευταία δεκαετία.

Κορυφαία απόδειξη της διχόνοιας που ενυπάρχει εδώ και αιώνες στον ελληνισμό, όπως αυτή εκφράστηκε τότε, ήταν το οργανωμένο από την Αθήνα πραξικόπημα κατά του Μακαρίου.

Οι συνέπειες της αψυχολόγητης εκείνης κίνησης του τότε ισχυρού άντρα της χούντας, ταξίαρχου Ιωαννίδη, ήταν το έναυσμα για την έναρξη της διαδικασίας που οδήγησε στην τουρκική εισβολή. Το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου ήταν φυσικά ξενικής έμπνευσης και αποσκοπούσε ακριβώς στην κατάληψη της μισής Κύπρου από τους Τούρκους. Σχετιζόταν επίσης άμεσα με τους προηγηθέντες αραβοϊσραηλινούς πολέμους του 1967 και του 1973, αλλά και με τη στάση του Μακάριου απέναντι στο ΝΑΤΟ – οι Αμερικανοί ονόμαζαν τον Μακάριο «Φιντέλ Κάστρο της Μεσογείου».

Οι βάρβαροι προ των πυλών

Η απόφαση των Τούρκων να εισβάλουν στην Κύπρο είχε ληφθεί πολύ πριν το πραξικόπημα κατά του Μακάριου. Οι Τούρκοι, με τη γνωστή ανατολίτικη πονηριά τους, απλώς περίμεναν τις κατάλληλες συνθήκες, τις οποίες τους είχαν υποσχεθεί ότι θα δημιουργήσουν οι «μεγάλοι» φίλοι τους.

Εκμεταλλευόμενοι την ανοησία και την ευπιστία του Ιωαννίδη και των συν αυτώ, αλλά και τα μεγάλα πολιτικά σφάλματα που είχαν διαπραχθεί από τους Έλληνες πολιτικούς πρωτύτερα, οι μεγάλοι μας «σύμμαχοι» έστησαν το σκηνικό της καταστροφής. Οι Τούρκοι γνώριζαν τις ελληνικές αδυναμίες από πρώτο χέρι και τις εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο. Για την επιχείρηση κατάληψης της Κύπρου, στην οποία έδωσαν το προφητικό κωδικό όνομα «Αττίλας», οι Τούρκοι συγκέντρωσαν τις εξής δυνάμεις:

1) Το στρατηγείο του 6ου Σώματος Στρατού, υπό τον αντιστράτηγο Νουρεντίν Εσκίν, με έδρα τα Άδανα.

2) Την 39η Μεραρχία Πεζικού (ΜΠ) με τα 14ο, 49ο, 50ο Σύνταγμα Πεζικού (ΣΠ), στη Μερσίνα (υποστράτηγος Μπετρετίν Ντεμιρέλ).

3) Την 28η ΜΠ με τα 23ο, 61ο, 13ο ΣΠ.

4) Την Ταξιαρχία Αλεξιπτωτιστών στην Καισαρεία (με 2 τάγματα αλεξιπτωτιστών και ένα τάγμα πεζικού).

5) Την 39η Ταξιαρχία Καταδρομών με δύο τάγματα καταδρομών.

6) Την 5η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία.

7) Το 6ο Τάγμα Πεζοναυτών.

    Την εισβολή θα υποστήριζαν σοβαρές αεροπορικές δυνάμεις, αποστολή των οποίων θα ήταν αρχικά η εξασφάλιση αεροπορικής υπεροχής και εν συνεχεία η στενή υποστήριξη των χερσαίων τμημάτων. Φαίνεται πως οι Τούρκοι, αντίθετα με ορισμένους Έλληνες στρατιωτικούς και πολιτικούς, πίστευαν πως η Κύπρος δεν βρισκόταν και τόσο μακριά από την Ελλάδα.

Ως πρώτο κλιμάκιο εφόδου, τα αποβατικά στρατεύματα συγκροτήθηκαν από το 5ο ΣΠ, το  6ο ΤΠΝ και από μια ίλη αρμάτων, υπό τον ταξίαρχο Σουλεϊμάν Τουρσέλ. Το κλιμάκιο αυτό ονομάστηκε Ταξιαρχία Τσακμάκ, και είχε δύναμη 3.500 αντρών.

Συνολικά, οι Τούρκοι έριξαν στη μάχη 40.000 άντρες, 180-200 άρματα Μ47-Μ48. Υποστηρίχτηκαν από 75 μαχητικά και 55 μεταγωγικά αεροσκάφη, 43 ελικόπτερα και πολλές μονάδες ναυτικού. Στις δυνάμεις αυτές πρέπει επιπλέον να προστεθούν οι δυνάμεις της ΤΟΥΡΔΥΚ και των Τουρκοκυπρίων, συνολικής δύναμης περίπου 20.000 αντρών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η τουρκοκυπριακή «πολιτοφυλακή» δρούσε επί χρόνια πριν την εισβολή ανενόχλητη και είχε καταστήσει τους τουρκοκυπριακούς θύλακες στο νησί απόρθητα οχυρά, που διέθεταν μέχρι και πολυβολεία από ενισχυμένο σκυρόδεμα!

Ιδιαίτερα ο θύλακας Λευκωσίας (Λευκωσία-Κιόνελι-Αγύρτα-Αγ. Ιλαρίων μέχρι το χωριό Τέμπλος) διέθετε οχυρώσεις από σκυρόδεμα, διάδρομους στην Αγύρτα και έθετε υπό τουρκικό έλεγχο τη σημαντικότατη διάβαση του Αγ. Ιλαρίωνα. Η ΤΟΥΡΔΥΚ με 1.200 άντρες στάθμευε στο Κιόνελι.

Από την άλλη πλευρά, οι ελληνικές δυνάμεις ήταν το στρατηγείο Γενικού Επιτελείου Εθνικής Φρουράς (ΓΕΕΦ), υπό τον ταξίαρχο Μιχαήλ Γεωργίτση:

1) 15 ενεργά τάγματα πεζικού, εξαιρετικά μειωμένης όμως δύναμης, λόγω της μείωσης της θητείας στην οποία είχε προχωρήσει η κυπριακή κυβέρνηση τις παραμονές του πραξικοπήματος.

2) 19 επιστρατευόμενα τάγματα πεζικού, από τα οποία ελάχιστα συγκροτήθηκαν.

3) Η ΕΛΔΥΚ με δύναμη 900 περίπου αντρών

4) Τρεις ενεργές μοίρες και μια επιστρατευόμενη μοίρα καταδρομών.

5) Μια επιλαρχία αρμάτων εξοπλισμένη με 15 άρματα Τ34/85, απομεινάρια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

6) Μια επιλαρχία αναγνώρισης με ελαφρά θωρακισμένα οχήματα.

7) 8 μοίρες πυροβολικού και 4 ανεξάρτητες πυροβολαρχίες διαφόρων διαμετρημάτων και 1 λόχος όλμων 4,2 ιντσών.

8) Μικρό αριθμό μονάδων μηχανικού, διαβιβάσεων και διοικητικής μέριμνας.

Αεροπορία δεν υφίστατο και, βάσει των υπαρχόντων σχεδίων, την κάλυψη των χερσαίων τμημάτων θα αναλάμβανε η ελληνική Πολεμική Αεροπορία. Όσον αφορά δε τις ναυτικές δυνάμεις, αυτές περιοριζόταν σε 5 τορπιλακάτους και μια ακταιωρό. Η συνολική δύναμη των ελληνικών δυνάμεων δεν ξεπερνούσε τους 11.000 άντρες.

Από την ανωτέρω παράθεση των δυνάμεων είναι φανερό ότι από τη στιγμή που οι Τούρκοι θα επιτύγχαναν προγεφύρωμα στο νησί, η κατάσταση θα εξελισσόταν δυσμενώς για τις ελληνικές δυνάμεις εφόσον ο εχθρός υπερείχε συντριπτικά αριθμητικά (περίπου 6:1 στο πεζικό και 18:1 στα άρματα μάχης) και σε ποιότητα υλικού.

Ωστόσο η ύπαρξη στο νησί περίπου 20.000 Τούρκων και Τουρκοκύπριων ενόπλων, πριν την εισβολή, απέτρεπε εκ προοιμίου την ικανότητα του ΓΕΕΦ να επιτύχει στρατηγική συγκέντρωση.

Πολύ απλά οι ελληνικές δυνάμεις δεν επαρκούσαν για να επιτηρήσουν τις ακτές απόβασης και να εξουδετερώσουν τους οχυρωμένους τουρκοκυπριακούς θύλακες. Σε περίπτωση εισβολής, η κυπριακή άμυνα έπρεπε να ενισχυθεί άμεσα με ελλαδίτικα τμήματα. Σε διαφορετική περίπτωση, όλοι γνώριζαν ότι, αργά ή γρήγορα, θα κατέρρεε. Χάρη στον ηρωισμό των Ελλήνων μαχητών, κατέρρευσε τελικά αργότερα από το αναμενόμενο.

Επίσης, βάσει πάντα του προβλεπόμενου σχεδίου, τυχόν απόπειρα απόβασης των Τούρκων στην Κύπρο θα σηματοδοτούσε το άμεσο ξέσπασμα ελληνοτουρκικού πολέμου.

Με αυτό ως δεδομένο, οι Τούρκοι θα ήταν υποχρεωμένοι να δεσμεύσουν το συντριπτικό όγκο των δυνάμεών τους στη Θράκη και τα μικρασιατικά παράλια. Έτσι, θα ανακουφιζόταν η κυπριακή άμυνα. Επίσης, δύο ακόμα δεδομένα λειτουργούσαν τότε υπέρ της ελληνικής πλευράς: η απόλυτη υπεροπλία του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας έναντι των αντιστοίχων τουρκικών.

Στην πράξη όμως η υπεροπλία αυτή έμεινε αναξιοποίητη. Στα χαρτιά έμεινε και η σχεδιαζόμενη ελληνική αντεπίθεση στη Θράκη, η οποία θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα απολύτως επιτυχής, τουλάχιστον μέχρι την Αδριανούπολη. Η διαταγή επίθεσης όμως δεν έφτασε ποτέ στα πάνοπλα ελληνικά τμήματα που στάθμευαν στον Έβρο, με ποσοστό επάνδρωσης της τάξης του 110 % και άνω!

Το νησί της Κύπρου διασχίζουν δύο παράλληλες οροσειρές με κατεύθυνση δυτικά προς ανατολικά: ο Όλυμπος (ή Τρόοδος) στα κεντροδυτικά με υψηλότερη κορυφή το Τρόοδος (1.952 μ.) και ο Πενταδάκτυλος στα βόρεια με υψηλότερη κορυφή το Κυπαρισσόβουνο (1.023 μ.). Και οι δύο οροσειρές είναι δασώδεις, δύσβατες και αποτελούν αντιαρματικό έδαφος. Ανάμεσά τους, σχηματίζονται οι πεδιάδες της Μόρφου, της Μεσαορίας και της Αμμοχώστου, με μεγαλύτερη εκείνη της Μεσαορίας, όπου βρίσκεται και η πρωτεύουσα Λευκωσία.

Μεταξύ των βόρειων ακτών της Κύπρου και του Τροόδος σχηματίζεται η στενή πεδινή λωρίδα της επαρχίας της Κερύνειας, με την ομώνυμη πόλη που είναι πρωτεύουσά της. Η λωρίδα αυτή επικοινωνεί με τη Μεσαορία μόνο μέσω των διαβάσεων του Πενταδάκτυλου.

Η κυριότερη διάβαση είναι του Αγίου Ιλαρίωνα, από την οποία διέρχεται η κύρια οδός Κερύνειας-Λευκωσίας. Άλλες σημαντικές διαβάσεις είναι της Πανάγρας στα δυτικά, του Αγ. Παύλου, του Μπέλα Παΐς κ.α., επί του Πενταδάκτυλου. Οι ακτές της Κύπρου, αναπτύγματος 342 χλμ. σχηματίζουν αρκετούς κόλπους και προσφέρουν πολλούς αιγιαλούς απόβασης. Οι πιο αξιόλογοι βρίσκονται στις πόλεις Αμμοχώστου, Λάρνακας και Κερύνειας Λεμεσού.

Το τουρκικό σχέδιο επιχειρήσεων προέβλεπε συνδυασμένη αποβατική και αεραποβατική ενέργεια για τη διχοτόμηση της Κύπρου σε δύο φάσεις, εκμεταλλευόμενο ακριβώς τη μορφολογία του κυπριακού εδάφους. Κατά την πρώτη φάση, θα πραγματοποιούνταν απόβαση στην ακτή Πεντεμίλι δυτικά της Κερύνειας με σκοπό τη δημιουργία προγεφυρώματος με ταυτόχρονη αεραπόβαση στο θύλακα της Λευκωσίας προς ενίσχυση των Τουρκοκυπρίων και της ΤΟΥΡΔΥΚ. Στη συνέχεια προβλεπόταν η σταδιακή επέκταση του προγεφυρώματος και η συνένωσή του με το θύλακα Λευκωσίας.

Κατά τη δεύτερη φάση, και αναλόγως της εξέλιξης της πρώτης φάσης, θα συνεχίζονταν οι επιχειρήσεις για την επίτευξη των πολιτικών στόχων της Τουρκίας. Η πρώτη φάση θα συνδυαζόταν με την παραπλανητική ενέργεια κατά της  Αμμοχώστου. Οι δύο φάσεις πήραν την κωδική ονομασία «Αττίλας» Ι και ΙΙ αντίστοιχα.

Το Σχέδιο Άμυνας του ΓΕΕΦ, με την κωδική ονομασία «Αφροδίτη», προέβλεπε εξασφάλιση της Κύπρου από τουρκική απειλή, με κύρια προσπάθεια την απόκρουση της απόβασης και δευτερεύουσα, την εκκαθάριση των τουρκικών θυλάκων.

Για το χρόνο εκκαθάρισης των θυλάκων απαιτούνταν πολιτική απόφαση, ενώ η απόφαση για την απόκρουση της αποβατικής ενέργειας ήταν στην αρμοδιότητα του αρχηγού του ΓΕΕΦ, αμέσως μόλις παραβιάζονταν τα χωρικά ύδατα της Κύπρου (12 ν.μ.). Η ΕΛΔΥΚ προβλεπόταν να διατεθεί στο ΓΕΕΦ, όπως και αριθμός πολεμικών αεροσκαφών και πλοίων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Αττίλας Ι

Το Σάββατο 20 Ιουλίου, στις 04.50, 11 πολεμικά σκάφη παραβίασαν τα χωρικά ύδατα της Κύπρου και ανέκοψαν την κίνησή τους 10-11 χλμ. από τις ακτές της Κερύνειας. Από τις 05.15 η Τουρκική Αεροπορία άρχισε σφοδρό βομβαρδισμό στρατιωτικών αλλά και πολιτικών στόχων κυρίως στην περιοχή της Κερύνειας-Λευκωσίας. Στις 06.00 άρχισε η ρίψη αλεξιπτωτιστών προς ενίσχυση του θύλακα Λευκωσίας (Κιόνελι).

Την ίδια ώρα, Τούρκοι καταδρομείς μεταφέρονταν στην Αγύρτα με ελικόπτερα, τα οποία, σύμφωνα με μαρτυρίες, ανεφοδιάστηκαν στο βρετανικό αεροπλανοφόρο «Ερμής», που, εντελώς τυχαία, περιπολούσε εκείνο το πρωινό στα ανοιχτά της Κύπρου.

Η τουρκικές αεραποβάσεις συνεχίστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Στην επιλεγείσα ακτή απόβασης, στο Πεντεμίλι, πριν τις 06.00 έγινε έλεγχος από Τούρκους βατραχανθρώπους για ύπαρξη θαλάσσιων κωλυμάτων και ναρκοπεδίων. Αφού διαπίστωσαν ότι στο βυθό και την ακτή δεν υπήρχαν εμπόδια, επέστρεψαν. Λίγα λεπτά αργότερα, άρχισαν πυκνά πυρά από τα τουρκικά πολεμικά και στις 07.15 το 6ο ΤΠΝ άρχισε να αποβιβάζεται δημιουργώντας ένα μικρό προγεφύρωμα. Στις 09.00 αεροκίνητα τμήματα ενίσχυσαν το μικρό προγεφύρωμα και απέκοψαν την οδό Κερύνειας-Πανάγρων.

Η πρώτη αντίδραση κατά των Τούρκων σημειώθηκε από τις ηρωικές κυπριακές τορπιλακάτους, οι οποίες θυσιάστηκαν προσπαθώντας μάταια να πλήξουν τα τουρκικά πολεμικά. Το ΓΕΕΦ μόλις στις 07.00 έθεσε τις δυνάμεις του σε συναγερμό, αν και ήδη είχε πληροφορίες για την προσέγγιση της τουρκικής νηοπομπής, ειδοποιημένο από τους σταθμούς παρατήρησης του Αγ. Ανδρέα και του Κορμακίτη.

Ο αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας, στράτηγος Μπονάνος, είχε καλλιεργήσει την εντύπωση ότι οι Τούρκοι έκαναν απλώς επίδειξη ισχύος. Αργότερα έγινε λόγος και για τουρκική άσκηση. Ο ίδιος άλλωστε ευθύνεται και για την απόσυρση από τα κυπριακά ύδατα των υπερσύγχρονων τότε υποβρυχίων «Γλαύκος» και «Νηρεύς», καθώς και για τη μη αποστολή των σταθμεύοντων στην Κρήτη αεροσκαφών F-4 Phantom ΙΙ, που εκείνη την εποχή ήταν ό,τι πιο εξελιγμένο χρησιμοποιούνταν στην ανατολική Μεσόγειο. Το παράδειγμα του Μπονάνου πάντως ακολούθησε και η μετέπειτα πολιτική κυβέρνηση.

Ο Μπονάνος μόλις στις 08.40 συνειδητοποίησε τι συνέβαινε –όταν ήταν πλέον πολύ αργά– και διέταξε την εφαρμογή των σχεδίων. Στις 10.00 –σχεδόν 3 ώρες μετά την εισβολή– δύο μειωμένης σύνθεσης λόχοι του 251 Τάγματος Πεζικού (ΤΠ), ενισχυμένοι με 4 άρματα, περιέσφιξαν το προγεφύρωμα από τα ανατολικά και τα νότια, και στις 10.00 άρχισαν έναν καταιγισμό πυρών, που μετέβαλε σε κόλαση την ακτή. Η διεύρυνση του προγεφυρώματος σταμάτησε, και η ενίσχυσή του γινόταν πλέον υπό τα δραστικά πυρά των λίγων αμυνόμενων. Τα πυρά του ελληνικού πυροβολικού από την άλλη ήταν σποραδικά και άστοχα, από την έλλειψη προκεχωρημένων αξιωματικών παρατήρησης στο 251 ΤΠ. Το Τάγμα, βάσει των σχεδίων, θα έπρεπε να ενισχυθεί άμεσα από το επιστρατευόμενο 3ο Τακτικό Συγκτρότημα (306 και 316 επιστρατευόμενα τάγματα πεζικού).

Στις κρίσιμες αυτές ώρες, το 3ο Τακτικό Συγκρότημα, δεν κατόρθωσε να ενισχύσει το μαχόμενο 215 ΤΟ, γιατί δεν επιτεύχθηκε η συγκρότηση των 306 και 316. Στις13.00, μια διλοχία του επίστρατου 316 ΤΠ αναγνώρισε το τουρκικό προγεφύρωμα από τα δυτικά. Το ΓΕΕΦ –που δεν είχε ακριβείς πληροφορίες για την κατάσταση– κίνησε με το πρώτο φως το 286 Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού (ΜΤΠ) και το 281 ΤΠ, από την περιοχή Λευκωσίας, για να ενισχύσει τον αγώνα στο Πεντεμίλι.

Τις πρωινές ώρες, στο ύψος του Κοντεμένου, τα τάγματα δέχθηκαν αλλεπάλληλες επιθέσεις της Αεροπορίας, με αποτέλεσμα να αποδεκατιστούν.

Το ΓΕΕΦ, με τα υπολείμματα των μονάδων αυτών και με καταρρακωμένο το ηθικό των αντρών τους (ο διοικητής 286 ΜΤΠ είχε τραυματιστεί θανάσιμα), σχεδίασε σπασμωδικά αντεπίθεση τη νύχτα 20/21, χωρίς τη στοιχειώδη προετοιμασία και χωρίς πυρά υποστήριξης, μια αντεπίθεση που ήταν καταδικασμένη σε πλήρη αποτυχία. Η ΕΛΔΥΚ, η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κατά του προγεφυρώματος, ανέλαβε την αποστολή να εκκαθαρίσει, χωρίς υποστήριξη, το θύλακα του Κιόνελι.

Όπως ήταν φυσικό, απέτυχε απέναντι στη συντριπτική αριθμητική υπεροχή των Τούρκων. Έτσι, και οι λίγες δυνάμεις που διέθετε το ΓΕΕΦ κατασπαταλήθηκαν σε ασυντόνιστες επιθέσεις, αφού δεν εφαρμόστηκε η αρχή της συγκέντρωσης των δυνάμεων. Την ίδια τύχη είχε και η επίθεση των μονάδων καταδρομών στη διάβαση Αγ. Ιλαρίωνα. Οι ενέργειες της ΕΛΔΥΚ και των καταδρομέων ήταν καταδικασμένες, γιατί, εκτός από τις πολύ υπέρτερες δυνάμεις των Τουρκοκυπρίων, ο θύλακας Λευκωσίας είχε ενισχυθεί ήδη με ισχυρές δυνάμεις αλεξιπτωτιστών και καταδρομέων.

Μέχρι να νυχτώσει, οι Τούρκοι είχαν επιτύχει να ενισχύσουν το προγεφύρωμα με το σύνολο του 5ου ΣΠ. Μέχρι τότε όμως δεν είχαν κατορθώσει να αποβιβάσουν και άρματα μάχης. Ήταν η χρυσή ευκαιρία των Ελλήνων να τους πνίξουν στη θάλασσα. Δυστυχώς εκείνη τη στιγμή γύρω από το προγεφύρωμα υπήρχαν ουσιαστικά δυνάμεις ισοδύναμες με 4 λόχους πεζικού, και αυτούς όχι πλήρεις, απέναντι σε τρία τουρκικά τάγματα. Παρ’ όλα αυτά η μέρα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως καλή, αφού οι Τούρκοι απέτυχαν σε όλους τους αντικειμενικούς τους σκοπούς, που ήταν η κατάληψη της Κερύνειας και η συνένωση του προγεφυρώματος με το θύλακα Λευκωσίας.

Μετά το τελευταίο φως, οι Τούρκοι  σταμάτησαν να ενεργούν. Και πάλι η τουρκική αδράνεια έδινε στην ελληνική διοίκηση μια θαυμάσια ευκαιρία να εξαλείψει το τουρκικό προγεφύρωμα εκείνη τη νύχτα, καθώς οι Τούρκοι δεν θα μπορούσαν να υποστηριχθούν ούτε από την αεροπορία τους. Και πάλι όμως δεν κατέστη δυνατή η συγκέντρωση των απαραίτητων δυνάμεων στον κρίσιμο τομέα του Πεντεμιλίου.

Το ξημέρωμα της επομένης, το τουρκικό προγεφύρωμα ενισχύθηκε με νέες δυνάμεις πεζικού και με μια ίλη αρμάτων, έναντι στα οποία οι αμυνόμενοι ελάχιστα είχαν να αντιπαρατάξουν, εκτός από την ελληνική τους ψυχή. Οι Τούρκοι, με σκληρό αγώνα, διεύρυναν το προγεφύρωμα, υποστηριζόμενοι τώρα και από δεκάδες αεροσκάφη τους. Δεν κατόρθωσαν παρ’ όλα αυτά να διασπάσουν την ελληνική αμυντική περίμετρο και να κινηθούν προς τη Λευκωσία. Σε αυτό συνέβαλε και η ενίσχυση των ελληνικών δυνάμεων με μια διλοχία του επιστρατευόμενου 326 ΤΟ.

Στο θύλακα Λευκωσίας συνέχισαν ακατάπαυστα να καταφθάνουν ενισχύσεις, αλεξιπτωτιστές και καταδρομείς. Ο θύλακας απέκτησε, έτσι, επιθετικές δυνατότητες.

Οι Τούρκοι, και κατά τις επιχειρήσεις της δεύτερης μέρας, δεν πέτυχαν να προωθηθούν προς Κερύνεια-Αγ. Ιλαρίωνα. Αυτό τους ανησύχησε ιδιαίτερα. Εκείνη δε την ημέρα σημειώθηκε και το κωμικοτραγικό γεγονός της προσβολής τριών τουρκικών αντιτορπιλικών από την Τουρκική Αεροπορία!

Τα τουρκικά αεροσκάφη κατόρθωσαν να βυθίσουν το αντιτορπιλικό «Κοτζάτεπε» και να προξενήσουν σοβαρές ζημιές στα άλλα δύο. Από την πλευρά του, το Τουρκικό Ναυτικό μπορούσε να περηφανευτεί για την κατάρριψη 5 τουρκικών μαχητικών! Το συμβάν αυτό είναι από μόνο του ικανό να καταδείξει τι είδους αντίπαλο αντιμετωπίσαμε – και ενδεχομένως θα αντιμετωπίσουμε στο μέλλον!

Το επόμενο πρωί το προγεφύρωμα είχε διευρυνθεί αρκετά ώστε να μπορεί να αποβιβαστεί ολόκληρη η τουρκική 39η  ΜΠ. Ο διοικητής της, υποστράτηγος Μπετρετίν Ντεμιρέλ, συγκρότησε ένα ταχυκίνητο τακτικό συγκρότημα με ειδικές δυνάμεις, άρματα και ισχυρό πυροβολικό και επιτέθηκε προς την Κερύνεια.

Οι Τούρκοι επείγονταν να συνενωθούν με το θύλακα Λευκωσίας μέχρι τις 16.00 της ημέρας αυτής που άρχιζε κατάπαυση του πυρός με απόφαση του ΟΗΕ. Στις 11.00 περίπου κάμφθηκε η επική αντίσταση του 251 ΤΠ. Από τότε παραμένει αγνοούμενος ο ήρωας διοικητής του, Αντισυνταγματάρχης Παύλος Κουρούπης. Οι Τούρκοι στη συνέχεια κατέλαβαν την Κερύνεια και τη διάβαση του Αγ. Ιλαρίωνα. Το ίδιο βράδυ καταλήφθηκαν οι βόρειες συνοικίες της Λευκωσίας, Νεάπολη, Ομορφίτα, Καϊμακλί.

Τις μεταμεσονύχτιες ώρες προσγειώθηκε στη Λευκωσία η Α΄ Μοίρα Καταδρομών (Επιχείρηση «Νίκη») και ενίσχυσε την άμυνα της κυπριακής πρωτεύουσας. Η κατάπαυση του πυρός επετεύχθη –θεωρητικά–  εκείνο το βράδυ. Οι Τούρκοι, καταπατώντας, όπως πάντα, τις συμφωνίες που πριν λίγες ώρες είχαν υπογράψει, συνέχισαν τις επιχειρήσεις. Σε πρώτη φάση αποβίβασαν το σύνολο των δυνάμεων του 6ου Σώματος Στρατού στην Κύπρο και στη συνέχεια, με βάση το θύλακα της Λευκωσίας, επιτέθηκαν με σκοπό να καταλάβουν την πόλη.

Στις 11.00 της 23ης Ιουλίου με ισχυρές δυνάμεις πεζικού, ενισχυμένες με πολυάριθμα άρματα, επιτέθηκαν κατά του αεροδρομίου Λευκωσίας. Αποκρούστηκαν χάρη στην ηρωική αντίσταση της Α΄ Μοίρας Καταδρομών. Έξι ώρες αργότερα το αεροδρόμιο παραδόθηκε στους κυανόκρανους του ΟΗΕ.

Οι Τούρκοι όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Μεταξύ 23-30 Ιουλίου κατέλαβαν τα Άνω και Κάτω Δίκωμο, Συχαρί, Βουνό, Αγ. Επίκτητο, Γερόλακο, Μύρτου Αγριδάκι, Αγ. Ερμόλαο και τις διαβάσεις του Πενταδάκτυλου Συχαρί και Αγ. Παύλο, στις 6 και 7 Αυγούστου τα χωριά Καραβάς και Λάπηθος. Σύμφωνα με τον ταξίαρχο ε.α. Δημήτριο Χάντζο, διοικητή του 361 ΤΠ τότε οι μονάδες των κυανόκρανων, ειδικά οι βρετανικές, βοήθησαν ποικιλοτρόπως τους Τούρκους στην επίτευξη των αντικειμενικών τους σκοπών. Ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες πάντως οι Τούρκοι δεν είχαν κατορθώσει να καταλάβουν παρά το 11% περίπου του κυπριακού εδάφους.

Στο μεταξύ στην Ελλάδα σημειώνονταν ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις. Οι στρατιωτικοί κάλεσαν τον αυτοεξόριστο στη Γαλλία Κωνσταντίνο Καραμανλή να επανέλθει στη χώρα και να σχηματίσει κυβέρνηση. Η νέα ελληνική κυβέρνηση επίσης δεν έπραξε το παραμικρό για να ενισχύσει την αγωνιζόμενη Κύπρο. Περιορίστηκε να συμμετάσχει στις ειρηνευτικές συνομιλίες στη Γενεύη. Οι Τούρκοι συμμετείχαν στις συνομιλίες, αποδεχόμενοι και πάλι θεωρητικά, την νέα κατάπαυση πυρός. Το πόση αξία είχε βέβαια η υπογραφή των Τούρκων καταδείχθηκε λίγες ώρες μετά.

Αττίλας ΙΙ (14-16 Αυγούστου)

Στις 14 Αυγούστου οι Τούρκοι επανέλαβαν τις επιχειρήσεις τους με την υποστήριξη της αεροπορίας. Επρόκειτο για τη δεύτερη φάση των επιχειρήσεων, τον Αττίλα ΙΙ. Ο από 1η Αυγούστου νέος αρχηγός του ΓΕΕΦ, αντιστράτηγος Καραγιάννης, λαμβάνοντας υπόψη τη συντριπτική υπεροχή του εχθρού σε άρματα, πυροβολικό και αεροπορία και την κατάσταση των ελληνικών δυνάμεων, κατάλαβε ότι δεν ήταν σε θέση να εμποδίσει την τουρκική προέλαση, η οποία εξελίχθηκε σε στρατιωτικό περίπατο που είχε σκοπό την κατάληψη όσο το δυνατόν περισσότερου κυπριακού εδάφους. Στις 14 Αυγούστου, οι Τούρκοι ανέτρεψαν την ελληνική  γραμμή ανάσχεσης Λευκωσία-Μια Μηλιά-Κουτσοβέντης, όπου ήταν γραμμικά διατεταγμένα τρία ΤΠ της ΕΦ μειωμένης μαχητικής αξίας, και προέλασαν κατά του άξονα Λευκωσία-Λεμεσός.

Μέχρι το βράδυ της μέρας αυτής συνενώθηκαν με το θύλακα Τζιάου. Την επομένη εισήλθαν στον τουρκοκυπριακό τομέα της Αμμοχώστου. Με το πρώτο φως της 16ης Αυγούστου συνέχισαν να ενεργούν προς τα δυτικά και μέχρι το βράδυ συνενώθηκαν με το θύλακα του Λιμνίτη. Η Τουρκία μετά τη νέα κατάπαυση του πυρός, στις 18.00 της 16ης Αυγούστου, έλεγχε πια το 37-38% του κυπριακού εδάφους.

Υπολοχαγός Κομίνης

Στις 27 Ιουλίου 1974 ο υπολοχαγός Κομίνης του 361 Τάγματος Πεζικού διατάχθηκε να ενεργήσει περιπολία. Με 17 στρατιώτες και έναν ανθυπολοχαγό, ο Κομίνης άφησε τις γραμμές του τάγματος και κινήθηκε προς τη νεκρή ζώνη. Κινούμενοι προσεκτικά, οι Έλληνες μαχητές αντιλήφθηκαν περισσότερους από 200 Τούρκους να κινούνται απέναντί τους.

Αμέσως αναπτύχθηκαν σε θέσεις μάχης και άνοιξαν καταιγιστικό πυρ, παρά το γεγονός ότι οι Τούρκοι ήταν δεκαπλάσιοί τους. Διεξήχθη τότε σφοδρή μάχη «εκ συναντήσεως». Ο Κομίνης τραυματίστηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε τον αγώνα. Ο ανθυπολοχαγός του σκοτώθηκε, μαζί με 7 στρατιώτες. Άλλοι 7 στρατιώτες τραυματίστηκαν. Μόνο τότε ο Κομίνης διέταξε την περίπολο να αποσυρθεί. Στο μεταξύ το πεδίο είχε γεμίσει με πτώματα Τούρκων. Υπολογίζεται ότι ο Κομίνης και οι άντρες του έθεσαν εκτός μάχης τουλάχιστον 100 Τούρκους!

Έφεδρος ανθυπολοχαγός Ιωάννης Μερκούρης

Τη νύχτα της 20 προς 21η  Ιουλίου 1974 το 361 Τάγμα Πεζικού έλαβε διαταγή να καταλάβει το ύψωμα Σιαμπάν, στην περιοχή  Κιόνελι-Αγύρτας. Η μόνη διαθέσιμη δύναμη του Τάγματος ήταν ο 3ος του Λόχος, δυνάμεως 40 μόλις αντρών, με επικεφαλής τον έφεδρο ανθυπολοχαγό Ιωάννη Μερκούρη. Το ύψωμα φυλασσόταν από πολυάριθμους Τούρκους και Τουρκοκύπριους, οι οποίοι είχαν οργανώσει το έδαφος πολύ πριν την εκδήλωση της τουρκικής εισβολής. Ο Μερκούρης κλήθηκε στο σταθμό διοίκησης του Τάγματος και ενημερώθηκε για την αποστολή αυτοκτονίας που όφειλε να φέρει σε πέρας αυτός και οι άντρες του.

Ο νεαρός έφεδρος αξιωματικός περιορίστηκε να απαντήσει: «Κύριε διοικητά, θα το πάρω το ύψωμα». Ο -κατ΄ ευφημισμόν- λόχος του Μερκούρη αναπτύχθηκε και, μόλις έπεσε το σκοτάδι, άρχισε να κινείται όσο το δυνατόν πιο αθόρυβα προς τις τουρκικές θέσεις.

Οι Έλληνες με συνεχή άλματα κατάφεραν να πλησιάσουν σε απόσταση εφόδου από τα τουρκικά πολυβολεία. Εκείνη τη στιγμή ένα εχθρικό βλήμα τραυμάτισε σοβαρά τον Μερκούρη στον ώμο. Ο ανθυπολοχαγός απέκρυψε το τραύμα του, συναισθανόμενος το ηθικό αντίκτυπο που αυτό θα είχε στους άντρες του την κρίσιμη εκείνη στιγμή, και συνέχισε κανονικά τον αγώνα σαν να μην είχε συμβεί τίποτε. Η ιαχή «Αέρα» αντήχησε ξανά, και σε λίγα λεπτά το ύψωμα βρισκόταν σε ελληνικά χέρια. Αμέσως οι άντρες του Μερκούρη άρχισαν να βελτιώνουν τις θέσεις τους επί του υψώματος, αναμένοντας την τουρκική αντεπίθεση.

Όλο αυτό το διάστημα, ο ανθυπολοχαγός Μερκούρης παρέμεινε δίπλα τους. Το ξημέρωμα της επομένης, οι Τούρκοι άρχισαν βομβαρδίζουν το ύψωμα. Ένα βλήμα όλμου τραυμάτισε βαριά την κοιλιακή χώρα του ανθυπολοχαγού. Εκείνος όμως και πάλι αρνήθηκε να εγκαταλείψει τους άντρες του. Τελικά η διοίκηση του τάγματος υποχρεώθηκε να τον μεταφέρει βιαίως στο νοσοκομείο για να του σώσει τη ζωή.

Το αρματαγωγό «Λέσβος»

Στη μάχη της Πάφου σημειώθηκε και η μόνη συμμετοχή του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού στον πόλεμο της Κύπρου. Την Παρασκευή 19 Ιουλίου 1974 το αρματαγωγό «Λέσβος» είχε αποβιβάσει στο λιμάνι της Αμμοχώστου 500 άντρες της ΕΛΔΥΚ, παραλαμβάνοντας ισάριθμους, μετατιθέμενους. Το πρωί της 20ης Ιουλίου βρήκε το ελληνικό πλοίο να πλέει νότια της Λεμεσού. Εκεί ο πλοίαρχός του, πλωτάρχης τότε, Ελευθέριος Χανδρινός, έλαβε σήμα που τον ενημέρωνε για την τουρκική απόβαση και τον διέταζε να αποβιβάσει τους άντρες που μετέφερε στην Πάφο. Αμέσως το «Λέσβος» εκτέλεσε την εντολή.

Ο πλωτάρχης Χανδρινός όμως δεν αρκέστηκε σε αυτό, αλλά παρέμεινε στην περιοχή, και με τα πυροβόλα του πλοίου –αντιαεροπορικά Μπόφορς των 40 χλστ.– άρχισε να σαρώνει τις θέσεις των Τουρκοκυπρίων. Με την υποστήριξη του «Λέσβος», οι ελληνικές δυνάμεις υπερίσχυσαν άμεσα και οι Τουρκοκύπριοι άρχισαν να παραδίδονται κατά δεκάδες. Αμέσως μετά ο Χανδρινός απέπλευσε με πορεία νότια, για να βρεθεί το συντομότερο δυνατόν εκτός ακτίνας δράσης των τουρκικών μαχητικών. Σε αναζήτηση της «ελληνικής νηοπομπής», δηλαδή του «Λέσβος», εξόρμησαν τα τουρκικά μαχητικά που βύθισαν τελικά το «Κοτζάτεπε».

Η μάχη της ΕΛΔΥΚ

Μια από τις πλέον ηρωικές στιγμές του πολέμου του 1974 –για να λέμε επιτέλους τα πράγματα με το όνομά τους–  ήταν η αντίσταση που πρόβαλαν οι άντρες της ΕΛΔΥΚ στο στρατόπεδό τους στη Λευκωσία κατά τον «Αττίλα» ΙΙ, στη φάση ακριβώς που οι Τούρκοι συνομιλούσαν για «ειρήνη». Το πρωί της 14ης Αυγούστου ισχυρές τουρκικές δυνάμεις, υποστηριζόμενες από άρματα Μ 48 επιτέθηκαν κατά του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ. Της επίθεσης είχε προηγηθεί ισχυρή προπαρασκευή πυροβολικού και αεροπορικός βομβαρδισμός.

Οι Τούρκοι έρχονταν σε πυκνούς σχηματισμούς, σε «μπουλούκια», κατά το κοινώς λεγόμενο, καθιστώντας εαυτούς εξαιρετικούς στόχους για τους Έλληνες στρατιώτες. Οι ελληνικές θέσεις σαρώθηκαν από τα εχθρικά πυρά. Παρ’ όλα αυτά οι Έλληνες αντιμετώπισαν με θάρρος της τουρκική επίθεση. Ακολούθησε νέα επίθεση, αποτυχημένη και αυτή, και ύστερα από αυτή και άλλη, που πάλι απέτυχε. Την επόμενη μέρα επαναλήφθηκε το ίδιο σκηνικό. Οι Τούρκοι με την άμεση υποστήριξη αρμάτων επιτέθηκαν και πάλι μαζικά. Ένα από τα άρματά τους χτυπήθηκε και καταστράφηκε.

Τα υπόλοιπα ανεστράφησαν. Τότε συνέβη ένα περιστατικό στο οποίο μόνο Έλληνες θα μπορούσαν να πρωταγωνιστήσουν. Ο Σταυριανάκος άρχισε να φωνάζει στους στρατιώτες του: «Είστε άντρες, ρε;» «Ναι», απάντησαν με μια φωνή όλοι. «Τότε, έφοδος», διέταξε ο λοχαγός.  Με επικεφαλής τον λοχαγό Σωτήρη Σταυριανάκο,  τριάντα τρεις Έλληνες στρατιώτες έβαλαν τις ξιφολόγχες στα τυφέκια και με την ιαχή «Αέρα» εξόρμησαν κατά των πανικόβλητων Τούρκων. Τριάντα τρεις στρατιώτες! Παρά τον ηρωισμό των Ελλήνων, η μάχη ήταν άνιση και έληξε με την κατάληψη του στρατοπέδου από τους Τούρκους.

Οι απώλειές τους ήταν όμως τόσο βαριές που και οι ίδιοι ακόμα έφριξαν. Φτηνή εκδίκησή τους ήταν η σκύλευση των ηρώων Ελλήνων νεκρών. Πολλοί άντρες της ΕΛΔΥΚ, ήρωες της μάχης εκείνης είναι στον κατάλογο των 1.619 αγνοουμένων. Ο Σταυριανάκος ήταν ανάμεσα στους πεσόντες.

Επιχείρηση «ΝΙΚΗ»

Η επιχείρηση με την κωδική ονομασία «Νίκη» αποτέλεσε την μόνη απόπειρα της Ελλάδας να ενισχύσει τα μαχόμενα τμήματα στην Κύπρο. Προέβλεπε την αεροπορική μεταφορά της Α΄ Μοίρας Καταδρομών από την Κρήτη στην Κύπρο. Η επιχείρηση είχε προβλεφθεί να διεξαχθεί το βράδυ της 21ης Ιουλίου 1974. Σύμφωνα με το σχέδιο, 17 μεταγωγικά αεροσκάφη Noratlas θα μετέφεραν τους Έλληνες καταδρομείς στη Λευκωσία.

Από αυτά, 15 αεροσκάφη πράγματι απογειώθηκαν από τη βάση της 115 Πτέρυγας Μάχης της Σούδας. Πέταξαν όμως ανεξάρτητα προς την Κύπρο.

Όταν έφτασαν στη Λευκωσία αντιμετώπισαν τα πυκνά αντιαεροπορικά πυρά της Εθνικής Φρουράς. Από λάθος που έγινε στο Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς, η πληροφορία περί της έλευσης των ελληνικών αεροσκαφών δεν έφτασε ποτέ στους Κύπριους πυροβολητές, οι οποίοι μέχρι εκείνη τη στιγμή έβλεπαν μόνο τουρκικά αεροσκάφη από πάνω τους.

Εκλαμβάνοντας, μέσα στο σκοτάδι, τα ελληνικά Noratlas για τουρκικά, και μην έχοντας λάβει τις κατάλληλες διαταγές, άρχισαν να βάλουν εναντίον τους. Έτσι, τα Noratlas, που πήγαιναν να προσγειωθούν εκεί, δέχονταν τα πυκνά πυρά όχι μόνο των αντιαεροπορικών πυροβόλων, αλλά και των φορητών όπλων των αντρών της Εθνικής Φρουράς που βρίσκονταν στο σημείο.

Το τραγικό αποτέλεσμα της προκληθείσας σύγχυσης ήταν να καταρριφθεί ένα αεροπλάνο και να χτυπηθούν μερικά άλλα. Από το καταρριφθέν Noratlas σκοτώθηκαν όλοι, πλην ενός καταδρομέα, ενώ νεκροί υπήρξαν και σε ένα ακόμα από τα αεροπλάνα που είχαν πληγεί. Τελικά στη Λευκωσία προσγειώθηκαν 12 αεροσκάφη.

Η επιχείρηση «Νίκη» θεωρήθηκε πάντως επιτυχής παρά τις απώλειες. Υπήρξε η μόνη βοήθεια που στάλθηκε στην Κύπρο κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων. Οι Έλληνες καταδρομείς της Α΄ Μοίρας, αν και λίγοι και παρά το σοκ που υπέστησαν, πολέμησαν ηρωικά στη Λευκωσία, σώζοντας την πόλη από τα χέρια των Τούρκων.

pronews.gr

Το πρώτο πράγμα με το που σηκωθούμε το πρωί από το κρεβάτι είναι να «αρπάξουμε» το κινητό και να εισέλθουμε στον «ψηφιακό κόσμο». Μπορεί το «σκρολάρισμα» και τα «likes» να μας δημιουργούν ευχαρίστηση (αυξημένα επίπεδα ντοπαμίνης στον εγκέφαλο) αλλά υπάρχει και η αρνητική πλευρά σε αυτό. Ειδικά όταν το κάνουμε συνέχεια, σε όλες τις «φάσεις» της ημέρας.

Ετοιμάζεσαι για δουλειά, καφές στα γρήγορα.

Μπαίνεις σε αμάξι, στα φανάρια κινητό για να απαντήσεις σε κάποιο μήνυμα, ή να τσεκάρεις βέβαια τα social media.

Τι κρίμα που στο μετρό δεν έχει σήμα.

Διάλειμμα στη δουλειά, φαγητό στο φούρνο μικροκυμάτων. Απομακρύνεσαι από υπολογιστή, για να πας σε άλλη πιο μικρή οθόνη να σκρολαρεις χωρίς νόημα.

Βγαίνεις για εξωτερικές δουλειές, περπατάς, ενώ μιλάς στο τηλέφωνο, ανοίγεις πόρτες και διαβάζεις χαρτιά.

Γυρίζεις σπίτι, αράζεις καναπέ, κουμπί για σειρά ή ταινία, ή απλά social media. Ή πας για μία γρήγορη μπύρα, έτσι της ώρας, να ανταλλάξεις μία κουβέντα.

Ξαπλώνεις στο κρεβάτι και το τελευταίο πράγμα που κάνεις είναι να τσεκάρεις Insta, Facebook, Tik Tok.

Όλη μέρα είμαστε παγιδευμένοι σε μία ταχύτητα. Σε γρήγορο φαγητό, γρήγορη απόλαυση, γρήγορες κοινωνικές συναναστροφές, multitasking, καθημερινότητα στον αυτόματο.

Και σε μία ατέρμονη, χωρίς νόημα λούπα κοινωνικής δικτύωσης που λιώνει το μυαλό μας και μας κρατά εγκλωβισμένους σε έναν ψεύτικο διαδικτυακό κόσμο.

pronews.gr

Υπάρχουν πέντε απαγορευμένα μέρη τα οποία δεν επιτρέπεται να επισκεφθεί κανένας.

Εσείς ξέρατε ποια είναι;

Νησί North Sentinel

Κρυμμένο στον κόλπο της Βεγγάλης, το νησί North Sentinel έχει περίπου το μέγεθος του Μανχάταν και φιλοξενεί τους Sentinelese, την πιο απομονωμένη φυλή στον κόσμο.

Οι Sentinelese είναι έντονα εχθρικοί απέναντι στους ξένους και φυλάνε το νησί τους που καλύπτεται από ζούγκλα με κάθε μέσο.

Η μεταφορά ιών και άλλων ασθενειών από τους Δυτικούς θα μπορούσε εύκολα να αφανίσει μια ευάλωτη και απομονωμένη φυλή και για αυτό το λόγο αιτιολογείται η επιθετικότητά τους.

Για να είναι όλοι ασφαλείς, η ινδική ακτοφυλακή περιπολεί στην περιοχή και απαγορεύει αυστηρά όλες τις επισκέψεις.

Το μυστικό θησαυροφυλάκιο του Βατικανού

Το μυστικό αρχείο του Βατικανού – που σήμερα ονομάζεται Αποστολικό Αρχείο του Βατικανού – ιδρύθηκε στις αρχές του 17ου αιώνα για να αποθηκεύσει τα προσωπικά έγγραφα όλων των παπών.

Για πάνω από 250 χρόνια, τα αρχεία αυτά ήταν εντελώς σφραγισμένα. Όμως, το 1881, ο Πάπας Λέων 13ος επέτρεψε σε λίγους καθολικούς μελετητές να έχουν πρόσβαση στο θησαυροφυλάκιο, αλλά ακόμη και σήμερα δεν επιτρέπεται η είσοδος σε τουρίστες και δημοσιογράφους.

Μόνο μια μικρή ομάδα διαπιστευμένων θρησκευτικών ακαδημαϊκών μπορεί να εισέλθει – και ακόμη και αυτοί δεν μπορούν να περιηγηθούν ελεύθερα.

Το θησαυροφυλάκιο της Ημέρας της Κρίσεως

Όχι, δεν πρόκειται για ένα καταφύγιο στην έπαυλη του Μαρκ Ζούκερμπεργκ ή του Έλον Μασκ.

Με την επίσημη ονομασία Svalbard Global Seed Vault, αυτή η ασφαλής εγκατάσταση βρίσκεται στο νησί Σπιτσμπέργκεν, βαθιά μέσα στον Αρκτικό Κύκλο.

Περιέχει σπόρους από πάνω από 1,3 εκατομμύρια είδη φυτών από όλο τον κόσμο σε περίπτωση οποιασδήποτε παγκόσμιας καταστροφής.

Λαξευμένη σε βράχο, η εγκατάσταση βρίσκεται πάνω από 100 μέτρα (328 πόδια) μέσα σε ένα βουνό και έχει σχεδιαστεί για να αντέχει σε σεισμούς, πυρηνικές επιθέσεις και άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

Είναι επίσης εκτός ορίων για τους ανθρώπους, προστατεύοντάς την από μικρόβια και άλλες απειλές.

Νησί φιδιών

Το Ilha da Queimada Grande – γνωστό και ως νησί των φιδιών – διαχωρίστηκε από την ηπειρωτική χώρα της Βραζιλίας πριν από περίπου 11.000 χρόνια.

Η απομόνωση της γης οδήγησε στην άγρια εξέλιξη των τοπικών φιδιών.

Σήμερα, αυτά ονομάζονται χρυσές οχιές, φίδια με δηλητήριο που μπορεί να λιώσει την ανθρώπινη σάρκα και να σκοτώσει μέσα σε μια ώρα.

Ορισμένες αναφορές αναφέρουν ότι υπάρχει πλέον ένα φίδι ανά τετραγωνικό μέτρο του νησιού.

Η κυβέρνηση της Βραζιλίας έχει απαγορεύσει σε οποιονδήποτε να πάει εκεί, αλλά κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα σκεφτόταν μάλλον να το επισκεφθεί. Μόνο σε λίγους ερευνητές επιτρέπεται η είσοδος, οι οποίοι πρέπει να συνοδεύονται από γιατρό.

Η εκκλησία της Αγίας Μαρίας της Σιών

Ο θρύλος λέει ότι η Κιβωτός της Διαθήκης στεγάζεται σε μια εκκλησία στο Ακσούμ της Αιθιοπίας.

Οι φύλακες αυτού του κειμηλίου λέγεται ότι έχουν ορκιστεί να το προστατεύουν εφ’ όρου ζωής και φέρονται να είναι εκπαιδευμένοι να σκοτώνουν όποιον προσπαθήσει να εισέλθει.

Στην πραγματικότητα, το αντικείμενο που βρίσκεται μέσα στην εκκλησία της Παναγίας Μαρίας της Σιών είναι πιθανότατα ένα αντίγραφο της Κιβωτού, αν υπάρχει καν. Δεδομένου ότι δεν έχει επιτραπεί σε κανέναν ζωντανό να μπει μέσα, το τι πραγματικά περιέχει παραμένει ένα μυστήριο.

pronews.gr

Πολλοί μπορεί να έχουν αναρωτηθεί πώς φαίνονται τα ηλιοβασιλέματα από το διάστημα. Και απάντηση στο ερώτημα έδωσε ένας αστροναύτης από τον ISS.

Άλλωστε, όπως αναφέρει το IFL Science, οι περισσότεροι από εμάς δεν μπορούμε να πάμε στο διάστημα και να το μάθουμε (αν και ποτέ δεν ξέρεις), αλλά ευτυχώς οι αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) τραβούν μερικές φωτογραφίες ενώ βρίσκονται εκεί, δίνοντάς μας μια ολοκαίνουργια προοπτική τόσο για τα ηλιοβασιλέματα και όσο και για τη Γη.

Η εικόνα ενός ηλιοβασιλέματος από το διάστημα

Μία από τις πιο εντυπωσιακές εικόνες ενός ηλιοβασιλέματος από το διάστημα κατέγραψε ο αστροναύτης και γεωφυσικός του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), Αλεξάντερ Γκερστ, κατά τη διάρκεια της δεύτερης παραμονής του στον ISS, στο πλαίσιο της αποστολής «Horizons».

Στην εικόνα, που απαθανατίστηκε στις 18 Οκτωβρίου 2018, τα σύννεφα στη γήινη ατμόσφαιρα φωτίζονται με το κλασικό ροζ-πορτοκαλί χρώμα του ηλιοβασιλέματος, αν και ο σκοτεινός νυχτερινός ουρανός είναι, επίσης, ορατός.

Πηγή φωτογραφίας: Flickr | CC BY-SA 2.0

Επίσης, μία εικόνα που τραβήχτηκε από ένα μέλος του πληρώματος της αποστολής «49» της NASA, το 2016, δείχνει τη… φλογερή προοπτική των στρωμάτων της γήινης ατμόσφαιρας κατά τη διάρκεια του ηλιοβασιλέματος πάνω από τον νότιο Ατλαντικό Ωκεανό.

Πηγή φωτογραφίας: ISS Crew Earth Observations Facility and the Earth Science and Remote Sensing Unit, Johnson Space Center

Η φωτεινή πορτοκαλί-κόκκινη γραμμή βρίσκεται στην τροπόσφαιρα, δηλαδή στο χαμηλότερο στρώμα της γήινης ατμόσφαιρας, όπου υπάρχουν τα σύννεφα, ο καπνός και τα σωματίδια σκόνης. Τα δύο τελευταία στοιχεία, ωστόσο, είναι αυτά που δίνουν στα ηλιοβασιλέματα το χαρακτηριστικό τους χρώμα, γεγονός που εξηγεί γιατί το κόκκινο που φαίνεται σε αυτή την εικόνα, είναι αρκετά έντονο.

Αν και ο ISS βρισκόταν στα μισά της απόστασης μεταξύ της Νότιας Αμερικής και της Νότιας Αφρικής εκείνη τη στιγμή, από το ύψος του σταθμού οι αστροναύτες μπορούν να δουν πάνω από 2.000 χιλιόμετρα μέχρι τον ορίζοντα. Είναι αρκετά εύκολο, λοιπόν, να αποτυπωθεί η επίδραση της σκόνης της ερήμου της Παταγονίας, η οποία εκτοξεύεται προς τον ωκεανό από τους ισχυρούς ανέμους.

Δεδομένου, τέλος, ότι ο ISS περιστρέφεται γύρω από τον πλανήτη κάθε 90 λεπτά, αυτό σημαίνει ότι οι αστροναύτες μπορούν να γίνουν μάρτυρες 16 τέτοιων εντυπωσιακών ηλιοβασιλεμάτων την ημέρα.

pronews.gr

Τι πρέπει να κάνουμε σε περιπτώσεις εκδήλωσης καταιγίδας με κεραυνούς όταν βρισκόμαστε στη θάλασσα

Τι πρέπει να κάνουμε στις περιπτώσεις εκδήλωσης καταιγίδας με κεραυνούς όταν βρισκόμαστε στη θάλασσα; Η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας εκδίδει πάντοτε σχετικές οδηγίες που βρίσκονται ανηρτημένες στην ιστοσελίδα της, ενώ και οι μετεωρολόγοι συχνά δημοσιεύουν άρθρα για την προστασία των πολιτών.

Σημερινό άρθρο του διευθυντή της ΕΜΥ Θοδωρή Κολυδά, βοηθά στην κατανόηση του φαινομένου αλλά και παραθέτει τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν, προκειμένου οι πολίτες να προστατευτούν αλλά και να προβούν στις σωστές ενέργειες για να μη κινδυνεύσουν.

Κεραυνοί, φουσκωτά και καταδύσεις

Οι πιθανότητες ένα φουσκωτό να χτυπηθεί από κεραυνό στην θάλασσα είναι πάρα πολύ μικρές διότι πολλές φορές υπάρχει κάτι υψηλότερο ξεκινώντας από βράχους και βραχονησίδες ( γι αυτό καλό είναι να ταξιδεύουμε σχετικά κοντά στην ξηρά), αλλά και από τα κύματα που μας περιβάλουν.

✅O κεραυνός επιλέγει πάντα τον καλύτερο ηλεκτρικά δρόμο για να εκκενωθεί προς την θάλασσα και εδώ λοιπόν το φουσκωτό λόγω του μικρού του ύψους από την επιφάνεια της θάλασσας πλεονεκτεί απέναντι στα άλλα πλεούμενα, καθώς δεν διαθέτει τον τεράστιο μεταλλικό όγκο ενός πλοίου, ούτε το πανύψηλο κατάρτι ενός ιστιοπλοϊκού.

Για τα μεγάλα ιστιοπλοϊκά οι εταιρείες κατασκευής έχουν μεριμνήσει για ειδική αντικεραυνική προστασία, όπως συμβαίνει άλλωστε και στα μεγάλα πλοία.

✅Στα φουσκωτά θα πρέπει να γειώσουμε το Roll Bar με ένα καλώδιο το οποίο θα το βιδώσουμε από την μια μεριά με μια βίδα που το στερεώνει στο σκάφος, την δε άλλη άκρη σε ένα από τα μπουλόνια στήριξης της μηχανής, ακολουθώντας τον συντομότερο δρόμο, καθώς η μηχανή είναι το μοναδικό μεταλλικό εξάρτημα σε συνεχή επαφή με την θάλασσα. Στην περίπτωση πολυεστερικού Roll Bar θα πρέπει να τοποθετήσουμε στο ψηλότερο σημείο του μια μεταλλική ακίδα 15 έως 20 εκατοστών η οποία μπορεί να χρησιμεύσει και σαν ιστός για μια σημαιούλα, η οποία όμως εσωτερικά θα ενώνεται με καλώδιο στο μπουλόνι στήριξης της μηχανής.

✅Θα πρέπει να γειώσουμε το μεταλλικό δοχείο καυσίμων αλλά και του νερού με χοντρό καλώδιο.

Επίσης γειωμένα πρέπει να είναι τα μεταλλικά μέρη της κονσόλας από τα οποία κρατιόμαστε, η άκρη της αλυσίδας που μένει στην βάρκα, η βάση του τιμονιού εάν αυτό είναι υδραυλικό, το σασί του VHF ο εργάτης της άγκυρας και ότι άλλο μεταλλικό αντικείμενο κάποιου όγκου ή επιφάνειας υπάρχει στο σκάφος.

Πάνω στο σκάφος με καταιγίδα δεν θα πρέπει να φοράμε, αλυσίδες, σταυρουδάκια, βραχιόλια, ρολόγια με μπρασελέ, ακόμα και δακτυλίδια. Όσο και αν φαίνεται παράξενο μπορεί να πυρακτωθούν από τα επαγωγικά ρεύματα και να μας προξενήσουν σοβαρά εγκαύματα.

✅ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΣΚΑΦΟΥΣ

Τα όσα ανέφερα παραπάνω χρησιμεύουν για να βρίσκει ο κεραυνός εύκολη οδό προς την θάλασσα, αλλά δεν είναι ικανό να προστατέψει τα ηλεκτρονικά μας από υπερτάσεις έστω και αν βρίσκονται εκτός λειτουργίας.

Υπάρχουν εταιρίες στο εξωτερικό που ισχυρίζονται ότι έχουν συστήματα που προστατεύουν τα μηχανήματα αλλά πάντα μέχρι κάποιο βαθμό το δε κόστος θα πρέπει να είναι αρκετά υψηλό και δεν νομίζω ότι αξίζει τον κόπο για τα λιγοστά και σχετικά φτηνά ηλεκτρονικά μηχανήματα ενός φουσκωτού.

✅Η ΚΕΡΑΙΑ ΤΟΥ VHF
Γνωρίζουμε ότι για να έχουμε την καλύτερη απόδοση η κεραία πρέπει να βρίσκεται όσο το δυνατόν ψηλότερα. Αυτό φυσικά την κάνει ευάλωτη περισσότερο από κάθε άλλο εξάρτημα εκτεθειμένο σε ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις και δια μέσου αυτής το VHF μας. Θα πρέπει λοιπόν σε εξαιρετικές περιπτώσεις κακοκαιρίας να γειωθούν και τα δυο καλώδια της κεραίας από την μεριά εισόδου στο VHF και αυτό επιτυγχάνεται ξεβιδώνοντας τον κονέκτορα από το VHF και βιδώνοντας το σε ένα θηλυκό κονέκτορα γειωμένο.

🏊✅ΚΑΤΑΔΥΣΗ ΚΑΙ ΚΕΡΑΥΝΟΙ
Εκ προοιμίου αναφέρουμε ότι οι ίδιες οδηγίες ισχύουν όπως και για τους λουόμενους και δεν πάμε για καταδύσεις όταν έχει ή προβλέπεται καταιγίδα.

🏊Αν τύχει και για κάποιο λόγο βρεθούμε στο νερό και καταλάβουμε ότι πέφτουν κεραυνοί όσο είμαστε σε μεγάλο βάθος και οι κεραυνοί δεν πέσουν πολύ κοντά μας δεν παθαίνουμε τίποτε. Τον κεραυνό τον απορροφάει η μάζα του νερού. Όταν όμως βρεθούμε στην επιφάνεια τότε είναι πολύ επικίνδυνο τα μέταλλα που κουβαλάμε μαζί μας φιάλη κ.λπ. λειτουργούν σαν μαγνήτης. Τι κάνουμε όμως αν βρεθούμε σε μια τέτοια κατάσταση;

1) Κατά αρχήν παραμένουμε σε μεγάλο βάθος +10 m
2) Επιστρέφουμε υποβρυχίως όσο πιο κοντά γίνεται στο σημείο εξόδου.
3) Αποθέτουμε όλο τον μεταλλικό εξοπλισμό στον βυθό
4) Αναδυόμαστε στην επιφάνεια και κολυμπάμε χωρίς να σηκώνουμε τα χέρια μας ψηλά διότι λειτουργούν σαν κεραίες.
5) Αναζητούμε ασφαλές μέρος μέχρι να περάσει η μπόρα. Μέσα σε αυτοκίνητο είναι το ποιο ασφαλές μέρος
6) Αφού περάσει η μπόρα και είμαστε “εκπαιδευμένοι” ψάχνουμε και βρίσκουμε τον εξοπλισμό μας

Η ανάρτησή του στην πλατφόρμα Χ

Φωτογραφία αρχείου Eurokinissi

protothema.gr

Το ημερολόγιο έδειχνε μια ημέρα σαν σήμερα, 3 Ιουλίου 1908. Μια ομάδα Ιταλών αρχαιολόγων βρίσκεται σε μια πανέμορφη τοποθεσία 60 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Ηρακλείου Κρήτης. Εκεί, ανάμεσα στον Ψηλορείτη, τα Αστερούσια και τα Λασιθιώτικα Όρη, προσπαθούν να ανακαλύψουν τα μυστικά ενός μινωικού παλατιού για το οποίο οι άνθρωποι είχαν διαβάσει πρώτη φορά στην Ιλιάδα. Στο έπος του Ομήρου η Φαιστός μνημονεύεται ως μια από τις πόλεις που συμμετείχαν στον Τρωικό Πόλεμο και τη χαρακτηρίζει «εὖ ναιετοώσα», δηλαδή καλά κατοικημένη.

Εκείνο το ζεστό πρωινό του Ιουλίου του 1908, ένας από τους Ιταλούς αρχαιολόγους, ο Λουίτζι Περνιέ, βρίσκεται σε ένα από τα κελιά ενός υπόγειου αποθετηρίου ναού το οποίο ήταν προσβάσιμο μόνο από πάνω. Οι αρχαιολόγοι θεωρούσαν πως ο χώρος προφανώς η οροφή του κελιού είχε καταρρεύσει μετά από κάποιο μεγάλο σεισμό (ο οποίος ίσως και να συνδεόταν με την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης).

Στο κελί αυτό είχε βρεθεί τεράστια ποσότητα στάχτης και πολλά καμμένα οστά βοοειδών. Κατά τ’ άλλα τα ευρήματα ήταν φτωχά. Τίποτα το ιδιαίτερο δεν είχε να προσφέρει το συγκεκριμένο κελί. Μέχρι που ο Λουίτζι Περνιέ, που εκείνη τη στιγμή βρισκόταν στο βόρειο τμήμα του κελιού, βρήκε ένα μικρό αντικείμενο, εντυπωσιακά άθικτο, το οποίο δεν έμοιαζε με κανένα άλλο. Ήταν ένας πήλινος δίσκος που είχε διάμετρο περίπου 15 εκατοστών κάτι περισσότερο από 1 εκατοστό πάχος. Και αυτά τα τρία στοιχεία ήταν τα μόνα για τα οποία μπορούσε να είναι σίγουρος.

Τι δείχνει ο Δίσκος της Φαιστού

Αμέσως δίπλα στο Ιταλό αρχαιολόγο βρέθηκαν σχεδόν όλοι οι συνάδελφοί του, οι οποίοι άρχισαν να εξετάζουν και αυτοί τον πήλινο δίσκο. Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει τι δείχνει και κυρίως ποιο ήταν το μήνυμα που είχε πάνω του.

Με μια πρώτη ματιά οι αρχαιολόγοι μετρούν συνολικά 241 σύμβολα στις δύο πλευρές του δίσκου (122 και 119 αντίστοιχα). Αυτά τα σύμβολα φαίνεται πως είναι χωρισμένα σε 45 ομάδες. Η ομάδα με τις περισσότερες εμφανίσεις είναι η «κεφαλή ανθρώπου με κράνος με λοφίο» που εμφανίζεται συνολικά 19 φορές. Συνολικά 18 φορές εμφανίζεται ένα σύμβολο σε σχήμα καμπάνας – κράνους. Η ασπίδα εμφανίζεται 17 φορές. Το τομάρι ενός ζώου (πιθανώς βοδιού) εμφανίζεται 15 φορές. Η βαδίζουσα φιγούρα ενός ανθρώπους εμφανίζεται 11 φορές. Μια στήλη που μοιάζει με τετράγωνο σφυρί εμφανίζεται 11 φορές. Τις ίδιες φορές εμφανίζεται και ένα φυτό ή δέντρο το οποίο πιθανότατα είναι πλάτανος.

Από εκεί και πέρα λιγότερες φορές εμφανίζεται ένα σύμβολο που παραπέμπει σε νερό, σε πέλεκυ, σε πάπυρο, σε κλαδί ελιάς, σε περιστέρι, σε κεφάλι κριάρι, σε ψάρι, σε γάτα, σε πλοίο, σε αγγείο, σε μαχαίρι, σε βέλη, σε τόξο και πολλά άλλα.

Θεωρητικά με μια πρώτη ματιά όλα αυτά είναι σύμβολα που είναι ασύνδετα μεταξύ τους. Ο Λουίτζι Περνιέ και οι υπόλοιποι αρχαιολόγοι, ωστόσο, «μαγνητίζονται» από το γεγονός πως ο δίσκος αυτός έχει ελικοειδή μορφή γραφής (οι επιστήμονες έχουν καταλήξει πως διαβάζεται από έξω προς τα μέσα, από την περιφέρεια, δηλαδή, προς το κέντρο). Είναι κάτι παραπάνω από προφανές πως ο άγνωστος δημιουργός του δίσκου κάτι προσπαθούσε να πει με όλα αυτά τα σύμβολα αλλά κανείς από τους παριστάμενους δεν μπορεί να το ερμηνεύσει.

Λίγες ημέρες μετά την ανακάλυψη στη Φαιστό σπεύδει και ο Άρθουρ Έβανς ο οποίος μερικά χρόνια νωρίτερα είχε ανακαλύψει το διάσημο ανάκτορο της Κνωσού στο Ηράκλειο της Κρήτης. Ούτε και ο σπουδαίος αρχαιολόγος, όμως, κατάφερε να… βγάλει άκρη με αυτό το πανέμορφο αντικείμενο το οποίο ονομάστηκε Δίσκος της Φαιστού!

Ένα μυστήριο που παραμένει μέχρι σήμερα

Από τότε μέχρι και σήμερα, συνολικά 116 χρόνια αργότερα, πάρα πολλοί είναι οι αρχαιολόγοι που επιχείρησαν να αποκρυπτογραφήσουν το τι λέει ο Δίσκος της Φαιστού. Ξεκάθαρη απάντηση δεν υπήρξε. Και από τη στιγμή που δεν υπήρξε «φούντωναν» και τα κάθε λογής σενάρια.

Το 1975 ο μαθηματικός Ζαν Φοκουνό ανακοίνωσε πως κάνοντας χρήση της στατιστικής διαπίστωσε πως το κείμενο είναι γραμμένο σε πρωτοϊωνική συλλαβική γραφή που χρησιμοποιούσαν και οι απόγονοι των Πελασγών στον χώρο του Αιγαίου, τόνισε, μάλιστα, πως η αρχή του κειμένου ήταν: «Ο Αρίων, ο γιος του Αργου, είναι απαράμιλλος. Μοίρασε τα λάφυρα της μάχης». Οι περισσότεροι γέλασαν, άλλοι δεν ασχολήθηκαν καν με αυτή την ερμηνεία.

Κάποιοι έχουν πει πως μπορεί ο Δίσκος της Φαιστού να μην είναι καν αληθινός. Να είναι κάποιου είδους φάρσα. Άλλοι είχαν πει πως μπορεί να είναι και κάποιο ημερολόγιο που μπορεί να έδειχνε ακόμα και το τέλος του κόσμου!

Ο Βέλγος αρχαιολόγος και μελετητής των προϊστορικών γλωσσών της Μεσογείου, καθηγητής Λουί Γκοντάρ, έχει την άποψη ότι ο Δίσκος της Φαιστού δεν πρόκειται να αποκρυπτογραφηθεί ποτέ. «Τα 241 σύμβολα με τις 45 διαφορετικές απεικονίσεις δεν έχουν καμία σχέση με την κρητική ιερογλυφική ή με τη Γραμμική Α και Β ή με κάποια αλφαβητική. Είναι συλλαβογράμματα μιας άγνωστης γλώσσας. Για να αποκρυπτογραφήσουμε τον κώδικα, πρέπει να έχουμε στη διάθεσή μας όχι 241, αλλά μερικές χιλιάδες τέτοια σύμβολα» είχε πει ο ίδιος.

Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, ο γλωσσολόγος Δρ. Γκάρεθ Όουενς, που εδώ και 30 χρόνια ζει στην Κρήτη και έχει αφιερώσει τον ερευνητικό χρόνο του στην ερμηνεία του δίσκου, έχει δώσει μια ερμηνεία που σταδιακά γίνεται ολοένα και πιο αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα.

Σύμφωνα με τον Όουενς «ο Δίσκος της Φαιστού είναι γραμμένος στη μινωική γραφή που καταγράφει τη μινωική γλώσσα. Πρόκειται για το καλύτερο δείγμα “κρητικών ιερογλυφικών”, σε εισαγωγικά πάντα, γιατί δεν πρόκειται για το σύστημα γραφής της αρχαίας Αιγύπτου. Είναι λάθος η ονομασία. Ο Δίσκος της Φαιστού είναι και συλλαβική γραφή, όπως είναι η μινωική Γραμμική Α». Παράλληλα, ενημέρωσε ότι οι ηχητικές συλλαβές από τον δίσκο έχουν ηχογραφηθεί «γιατί θέλω ο κόσμος να τις ακούσει. Η μινωική δεν είναι μια νεκρή γλώσσα. Κνωσός, Φαιστός, Κρήτη είναι μινωικές λέξεις, όπως και πάρα πολλές ακόμα που χρησιμοποιούνται σήμερα» είχε πει πριν από μερικά χρόνια τονίζοντας πως «Μετά από 10 χρόνια ερευνών, πιστεύω ότι η ερμηνεία του Δίσκου της Φαιστού έχει ξεπεράσει το 50%, ποσοστό που είχα βάλει ως ‘πήχη’. Δηλαδή, είχα πει στον εαυτό μου ότι θα παρουσίαζα τη δουλειά μου μόνο όταν θα μπορούσα να προσφέρω δοκιμαστική ερμηνεία για τις περισσότερες από τις μισές λέξεις του δίσκου. Και αυτό είναι ένα νέο στοιχείο της έρευνας».

Σε ότι αφορά το κρίσιμο ερώτημα ο Δρ. Γκάρεθ Όουενς φαίνεται πως έχει καταλήξει σε μια απάντηση. «Παλιότερα νόμιζα ότι ο δίσκος αναφερόταν στην έγκυο μητέρα. Τώρα πιστεύω ότι μιλάει για την έγκυο θεότητα, αλλαγή που μοιάζει μικρή, αλλά είναι μεγάλη ως βελτίωση. […] Στην αρχή είχα κολλήσει στην α’ πλευρά του δίσκου, όπου η λέξη I-QE-KU-RJA επαναλαμβάνεται τρεις φορές και θεώρησα ότι αυτή είναι η λέξη – κλειδί για την ερμηνεία του. Είναι η λέξη για την έγκυο θεότητα, όπως πιστεύω. Τώρα στη β’ πλευρά υπάρχει μια πρόταση που αναφέρεται στη θεότητα αυτή, η οποία είναι γνωστή από τη μινωική Κρήτη» είχε πει ο άνθρωπος που χαρακτήρισε τον Δίσκο της Φαιστού «το ευαγγέλιο της Μινωικής Κρήτης»!

Ο αινιγματικός ενεπίγραφος Δίσκος της Φαιστού, που χρονολογείται πιθανόν στον 17ο αι. π.Χ., φυλάσσεται μέχρι και σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Ηρακλείου και κάθε χρόνο «μαγνητίζει» με την ομορφιά του και το μυστήριο που τον περιβάλλει, τα βλέμματα χιλιάδων επισκεπτών.

Νίκος Δεμισιώτης – reader.gr

Ερευνητές σε εργαστήριο στην Ιαπωνία δημιούργησαν τεχνητό δέρμα με ζωντανά ανθρώπινα κύτταρα για ρομπότ, το οποίο μπορεί να γιατρεύει από μόνο του τις πληγές του και αποκτά ακόμη και ρυτίδες.

Οι ερευνητές του University of Tokyo χρησιμοποίησαν το «ζωντανό», αλλά τεχνητό δέρμα για να δημιουργήσουν το πρόσωπο ενός μικρού ρομπότ, το οποίο μπορούσε να χαμογελάει.

Το αποτέλεσμα, όπως φαίνεται στην έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Cell Reports Physical Science, είναι από απόκοσμο μέχρι ανατριχιαστικό.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, θα μπορούσε να εξελιχθεί στο πρόσωπο των ρομπότ του μέλλοντος, που θα είναι τόσο πειστικό που δεν θα μπορεί κανείς να ξεχωρίζει τα ρομπότ από τους ανθρώπους, όπως συνέβαινε με τον Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ ως «Terminator».

Με λίγα λόγια έχει ξεκινήσει η διαδικασία για την δημιουργία των ανδροειδών που βλέπαμε στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας.

Οι ερευνητές, σύμφωνα με την «Times of London», έβαλαν το μικρό ρομπότ να χαμογελάει για έναν μήνα και παρατήρησαν ότι στο δέρμα άρχισαν να εμφανίζονται οι λεγόμενες «ρυτίδες του γέλιου», όπως συμβαίνει και στο ανθρώπινο πρόσωπο.

Επίσης το δέρμα του ρομπότ γιάτρευε οποιαδήποτε πληγή εμφανιζόταν πάνω του, όπως συμβαίνει με το ανθρώπινο δέρμα.

Για να δημιουργήσουν το «ζωντανό δέρμα» στο εργαστήριο, οι ερευνητές εμπνεύστηκαν από τη δομή του ανθρώπινου δέρματος. Ξεκίνησαν χρησιμοποιώντας ινοβλάστες (NHDF), όπως αποκαλούνται τα ανθρώπινα κύτταρα που παράγουν τον σκελετό του δέρματος και αναλαμβάνουν την επούλωση των πληγών.

Οι ινοβλάστες αναπτύχθηκαν σε τζελ κολλαγόνου, μαζί με ένα είδος από βιολογικές «άγκυρες», που έχουν την ικανότητα να διεισδύουν στην επιφάνεια του ρομπότ. Τελικά σχηματίστηκε μια δομή που αντιστοιχεί στην επιδερμίδα και στο χόριο του ανθρώπινου δέρματος, ενώ οι «άγκυρες» λειτουργούσαν σαν να ήταν σύνδεσμοι του δέρματος και κρατούσαν το «ζωντανό» δέρμα προσκολλημένο στο πρόσωπο του ρομπότ.

Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι η δομή του «ζωντανού» δέρματος που δημιούργησαν οι ερευνητές ανοίγει τον δρόμο ώστε μελλοντικά να αποκτήσει και αισθήσεις. Εκτός από ινοβλάστες, οι ερευνητές θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν στο αρχικό μείγμα από το οποίο προέκυψε το «ζωντανό» δέρμα και άλλα κύτταρα, όπως, μεταξύ άλλων, αυτά που ευθύνονται για την αίσθηση της αφής, του ζεστού ή του κρύου και του πόνου. Έτσι θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα το σενάριο επιστημονικής φαντασίας στο οποίο τα ρομπότ θα μοιάζουν, αλλά και θα νιώθουν διάφορα ερεθίσματα, σαν να ήταν άνθρωποι.

pronews.gr

Αυτό το καλοκαίρι υπόσχεται να είναι καυτό όχι μόνο από την άποψη του καιρού, αλλά και από την άποψη των κυκλοφοριών κουλοχέρηδων. Έχουν ήδη κυκλοφορήσει πολλά φρουτάκια στις πλατφόρμες iGaming τις πρώτες εβδομάδες της σεζόν και οι παίκτες του Rabona Casino έχουν ήδη επιλέξει μερικούς από τους πιο αξιόλογους φρέσκους τίτλους.

Pong Pong Mahjong

Ο πρώτος νέος κουλοχέρης του Rabona Casino ονομάζεται Pong Pong Mahjong και δημιουργήθηκε από τη Microgaming σε συνεργασία με την Games Global. Και τα δύο αυτά στούντιο είναι εξαιρετικά δημοφιλή και αξιόπιστα και η Microgaming θεωρείται από τους περισσότερους παίκτες ως ένας από τους καλύτερους προγραμματιστές παιχνιδιών καζίνο στον κόσμο. Όπως είναι εύκολο να μαντέψετε από το όνομα, αυτός ο τίτλος έχει ως θέμα το δημοφιλές ασιατικό επιτραπέζιο παιχνίδι, αν και στον πυρήνα του λειτουργεί ως ένας αρκετά τυπικός κουλοχέρης.

Το Pong Pong Mahjong διαθέτει διάταξη με τέσσερις σειρές και πέντε τροχούς, επιτρέποντας στους παίκτες να πετύχουν συνδυασμούς ταιριαστών συμβόλων σε έως και 40 στοιχηματικές διαδρομές σε κάθε γύρο. Η τιμή επιστροφής στον παίκτη φτάνει το 96,94%, που είναι απίστευτη για έναν σύγχρονο κουλοχέρη. Όσον αφορά τον συντελεστή μέγιστων κερδών, αυτός είναι x5.450 στο Pong Pong Mahjong, ο οποίος είναι επίσης ελαφρώς υψηλότερος από τον μέσο όρο.

Το παιχνίδι προσφέρει μια πλούσια γκάμα πρόσθετων μηχανισμών, ενισχύοντας τρομερά την αξία αναπαραγωγής του. Ο κατάλογος περιλαμβάνει σύμβολα Wild, σύμβολα Scatter, γύρους μπόνους δωρεάν περιστροφών, Expanding Wild, πολλαπλασιαστές, άμεσα έπαθλα, σύμβολα μυστηρίου και πολλές άλλες πρόσθετες λειτουργίες. Παρόλο που το μηχάνημα μπορεί να είναι λίγο μπερδεμένο για τους αρχάριους, είναι σίγουρα μια εξαιρετική επιλογή για τους λάτρεις του είδους.

Break Away Max

Το δεύτερο παιχνίδι του Rabona Casino στην επιλογή δημιουργήθηκε επίσης από τη Microgaming. Οι οπαδοί της εταιρείας έχουν σίγουρα ξανακούσει το όνομα, καθώς το Break Away ήταν ένας πρωτότυπος κουλοχέρης που κυκλοφόρησε από το στούντιο πριν από μερικά χρόνια. Φέτος το καλοκαίρι, οι ίδιοι προγραμματιστές δημιούργησαν μια remastered έκδοση με αναβαθμισμένα γραφικά και κάποιους νέους μηχανισμούς, κάνοντας την εμπειρία να ανταποκρίνεται σε όλα τα σύγχρονα πρότυπα του κλάδου.

Όπως και το αρχικό παιχνίδι, το Break Away Max έχει διάταξη με τρεις οριζόντιες σειρές και πέντε κάθετους κυλίνδρους. Χάρη στους πρόσθετους μηχανισμούς του, είναι δυνατή η επέκταση του αριθμού των γραμμών πληρωμής μέχρι και τις 243, ενώ το ποσοστό επιστροφής στον παίκτη του κουλοχέρη παραμένει στο επίπεδο του 96,29%. Ο μέγιστος πολλαπλασιαστής κερδών είναι εδώ το επιβλητικό x125.000, χάρη στη λειτουργία τζάκποτ που εφαρμόστηκε πρόσφατα.

Το Break Away Max διαθέτει μια μάλλον ταπεινή ποικιλία πρόσθετων μηχανισμών, αλλά η διαδικασία του παιχνιδιού εξακολουθεί να παραμένει συναρπαστική και διασκεδαστική. Αυτό καθιστά τον κουλοχέρη μια εξαιρετική επιλογή τόσο για περιστασιακούς παίκτες που τους αρέσει να διατηρούν τα πράγματα διαισθητικά όσο και για τους λάτρεις του είδους, καθώς οι μόνοι διαθέσιμοι μηχανισμοί εδώ είναι τα Wilds, τα Scatter και οι γύροι μπόνους δωρεάν περιστροφών.

Wildies

Το τελευταίο παιχνίδι του Rabona Casino στην επιλογή ονομάζεται Wildies. Αναπτύχθηκε από την Pragmatic Play, έναν από τους μεγαλύτερους παρόχους λογισμικού καζίνο σε ολόκληρη τη βιομηχανία. Το παιχνίδι είναι σαφώς εμπνευσμένο από προηγούμενες κυκλοφορίες της ίδιας εταιρείας με θέμα τα Candies και οι οπαδοί του στούντιο μπορούν να περιμένουν την ίδια χαλαρή και χαλαρωτική ατμόσφαιρα.

Το Wildies έχει διάταξη με τέσσερις σειρές και πέντε τροχούς, όπου οι παίκτες μπορούν να πετύχουν συνδυασμούς σε έως και 25 διαδρομές πονταρίσματος. Το ποσοστό RTP του είναι 96,01, ενώ ο μέγιστος συντελεστής πληρωμής είναι x7.500. Και οι δύο αυτές μετρήσεις είναι υψηλότερες από τον μέσο όρο για τα σύγχρονα φρουτάκια, καθιστώντας την εμπειρία σχεδόν καθολικά ελκυστική για όλες τις ομάδες παικτών. Το ίδιο ισχύει και για τις πρόσθετες λειτουργίες που είναι διαθέσιμες στο Wildies. Ίσως ο πιο αξιοσημείωτος μηχανισμός που είναι διαθέσιμος εδώ είναι οι γύροι μπόνους, όπου οι χρήστες μπορούν να απολαύσουν μια σειρά επαναληπτικών περιστροφών που μπορούν να ενεργοποιηθούν εκ νέου.

Τις δύσκολες ημέρες του καύσωνα, όλοι μας έχουμε ανάγκη να τρώμε τροφές και να πίνουμε πολλά υγρά για να δροσιστούμε.

Κάτι που δεν θα περίμενε κανείς, είναι πως, εκτός από τα φρούτα και τα λαχανικά που συμβουλεύουν οι ειδικοί να τρώμε για να αντιμετωπίσουμε τη ζέστη, τα καυτερά και πικάντικα φαγητά ανήκουν στην κατηγορία των τροφών που επίσης κάνουν καλό και προτείνονται για τις καυτές ημέρες του καλοκαιριού.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι καυτερές και πικάντικες γεύσεις έρχονται από τις γωνιές του πλανήτη με την υψηλότερη θερμοκρασία όπως την Ινδία, την Ταϊλάνδη και το Μεξικό.

Τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν τρώμε καυτερά φαγητά;
Όπως σημειώνει το σχετικό δημοσίευμα του yahoo.news, το πικάντικο φαγητό πυροδοτεί αντιδράσεις στο ανθρώπινο σώμα, από αυξημένο καρδιακό ρυθμό μέχρι την αίσθηση ότι καίει η γλώσσα σας.

Προκαλεί επίσης την εφίδρωση, η οποία είναι ο τρόπος του σώματός σας να δροσιστεί. Ο ιδρώτας στο δέρμα μας εξατμίζεται, αφήνοντάς μας πιο δροσερούς. Οι άνθρωποι δεν έχουμε άλλο τρόπο να μειώσουμε την εσωτερική μας θερμοκρασία.

Τα πικάντικα φαγητά σας κάνουν να ιδρώνετε από το πρόσωπο, το λαιμό, ακόμη και το τριχωτό της κεφαλής σας, τα οποία λειτουργούν κατ’ αυτό τον τρόπο ώστε να σας κάνουν να αισθάνεστε πιο δροσεροί στις ζεστές θερμοκρασίες.

Για τα λίγα λεπτά που νιώθετε ότι το στόμα σας έχει πάρει φωτιά, το σώμα σας ξεκινά τη διαδικασία της ψύξης. Είναι ο ίδιος λόγος που τρέχει η μύτη σας, κάθε φορά που τρώτε καυτερά φαγητά.

Αν πάντως θέλετε να δροσιστείτε, αλλά δεν αντέχετε να καταναλώσετε μπαχαρικά όπως το κάρυ ή καυτερή σάλτσα, μπορείτε να προσθέσετε λίγο ανανά, αγγούρι ή καρπούζι στο καλοκαιρινό μενού σας.

Αντίθετα, το αλκοόλ και το κόκκινο κρέας, αυξάνουν τη θερμοκρασία του σώματος και μπορεί να προκαλέσουν αφυδάτωση.

reader.gr

Οι χάρτες της Google (Google Maps) διαθέτουν μερικές «μυστικές» λειτουργίες που μπορείτε να τις ενεργοποιήσετε για την καλύτερη εξυπηρέτηση σας.

Δείτε αναλυτικά:

Ελέγξτε τις ρυθμίσεις πλοήγησης: Η ακρίβεια είναι το κυρίαρχο πρόβλημα που απασχολεί την πλειοψηφία των πολιτών. Έτσι, υπάρχει μια ρύθμιση στους χάρτες τους Google, που θα σας βοηθήσει να εξοικονομήσετε χρήματα και να μην «καίτε βενζίνη».

Πριν ξεκινήσετε τη διαδρομή σας, πατήστε το εικονίδιο προφίλ στους χάρτες και μεταβείτε στις ρυθμίσεις > πλοήγηση. Στο πεδίο «ρυθμίσεις πλοήγησης», μπορείτε να επιλέξετε την ρύθμιση «διαδρομές με αποδοτικότερη κατανάλωση καυσίμων». Παράλληλα, στο πεδίο «επιλογές διαδρομής», υπάρχει η επιλογή «αποφυγή αυτοκινητόδρομων», ώστε οι χάρτες να εντοπίσουν τυχόν εναλλακτικούς δρόμους που δεν έχουν αυξημένη κίνηση.

Ανώνυμη περιήγηση: Οι χάρτες της Google έχουν προεπιλεγμένη την λειτουργία καταγραφής των αναζητήσεων και των δεδομένων από τις εκάστοτε τοποθεσίες σας. Σε περίπτωση, όμως, που θέλετε να αλλάξετε την συγκεκριμένη ρύθμιση, έχετε την δυνατότητα να πατήσετε στο εικονίδιο «ενεργοποίηση της κατάστασης ανώνυμης περιήγησης».

Διακοπή ιστορικού: Σε περίπτωση που επιθυμείτε να μην καταγράφονται τα δεδομένα σας από το ιστορικό τοποθεσίας σας, τότε θα πρέπει να πατήσετε το εικονίδιο του προφίλ και στη συνέχεια, να πατήσετε τα δεδομένα σας στην εφαρμογή – χάρτες. Στο πεδίο «ιστορικό τοποθεσίας», πατήστε απενεργοποίηση.

Χάρτες εκτός σύνδεσης: Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και την επέκταση του δικτύου των οπτικών ινών, μπορούμε να έχουμε μέσω του wi – fi γρήγορη και εύκολη πρόσβαση και περιήγηση στο διαδίκτυο. Ωστόσο, σε μερικά απομακρυσμένα σημεία ενδέχεται να μην υπάρχει, κατά το κοινώς λεγόμενο, «καλή σύνδεση». Συνεπώς, αν πρόκειται να ταξιδέψετε σε μέρη που γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι δεν υπάρχει καλό δίκτυο,τότε, φροντίστε να κατεβάσετε το πεδίο «χάρτες εκτός σύνδεσης».

Για την λήψη των χαρτών, πατήστε το εικονίδιο του προφίλ σας και στη συνέχεια επιλέξτε χάρτες εκτός σύνδεσης. Στη συνέχεια, πατήστε ορισμός του δικού σας χάρτη και θα δείτε σε σμίκρυνση τον χάρτη της τοποθεσίας σας. Αυτό που χρειάζεται να κάνετε είναι να μετακινήσετε το μπλε ορθογώνιο στην περιοχή που σκοπεύετε να επισκεφθείτε και κατόπιν να πατήσετε λήψη.

Σχεδιασμός διαδρομών με ενδιάμεσες στάσεις: Καθώς ταξιδεύετε, ενδεχομένως, να κάνετε ορισμένες ενδιάμεσες στάσεις στη διαδρομή σας. Συνήθως, οι χάρτες της Google εμφανίζουν την ταχύτερη δυνατή διαδρομή μεταξύ δύο τοποθεσιών, αλλά αν επιθυμείτε να μεταβείτε και σε άλλα σημεία, τότε, η προσθήκη τους στην διαδρομή σας είναι χρήσιμη, ώστε να γνωρίζετε με ακρίβεια τον χρόνο που απαιτείται για την άφιξη σας.

Έτσι, λοιπόν, μπορείτε να ανοίξετε τους χάρτες της Google και έπειτα να σχεδιάσετε την διαδρομή. Κατόπιν, πατήστε το εικονίδιο με τις τρεις κουκκίδες επάνω δεξιά και επιλέξτε προσθήκη στάσης. Αυτό θα σας επιτρέψει να προσθέσετε μια επιπλέον τοποθεσία και μπορείτε να σύρετε το εικονίδιο με τις τρεις οριζόντιες γραμμές δίπλα σε κάθε στάση για να το μετακινήσετε πριν ή μετά τον τελικό σας προορισμό.

Υπενθύμιση για αποχώρηση: Σε περίπτωση που θέλετε να λάβετε ειδοποίηση για την ώρα αποχώρησης από τους χάρτες της Google, τότε, μπορείτε να ενεργοποιήσετε την σχετική ρύθμιση. Ορίστε την τοποθεσία, από την οποία θα αποχωρήσετε και τον προορισμό σας, μετά πατήστε το εικονίδιο με τις τρεις κουκκίδες επάνω δεξιά και επιλέξτε ορισμό υπενθύμισης για αποχώρηση. Μπορείτε να επιλέξετε την ακριβή ώρα αποχώρησης από το μενού αναχώρησης και έπειτα να πατήσετε «τέλος». Στη συνέχεια, οι χάρτες της Google, θα σας στείλουν μια ειδοποίηση/υπενθύμιση την ώρα που επιθυμείτε.

Αλλάξτε το εικονίδιο του «οχήματος»: Την στιγμή που ταξιδεύετε μπορείτε να προσθέσετε γρήγορα ένα μικρό και ευχάριστο χαρακτηριστικό στους χάρτες της Google. Το προεπιλεγμένο εικονίδιο οχήματος είναι ένα μπλε βέλος αλλά αν πατήσετε πάνω σε αυτό, θα δείτε διαθέσιμα και άλλα εικονίδια οχήματος. Έτσι, μπορείτε να διαλέξετε αυτό που σας αρέσει περισσότερο.

Προσαρμόστε τις επιλογές της δημόσιας συγκοινωνίας: Όταν ορίζετε έναν προορισμό στους χάρτες της Google, θα δείτε επίσης ένα μικροσκοπικό εικονίδιο τρένου στην κάτω πλευρά. Πατώντας πάνω στο εικονίδιο, μπορείτε να ελέγξετε τις ώρες άφιξης των μέσων μαζικής μεταφοράς και τις διαθέσιμες διαδρομές.

Κοινοποίηση τοποθεσίας σε πραγματικό χρόνο: Οι χάρτες της Google σας επιτρέπουν να κοινοποιήσετε την τοποθεσία σας με άλλους χρήστες της εφαρμογής σε πραγματικό χρόνο. Συνήθως, η χρήση της συγκεκριμένης λειτουργίας γίνεται για λόγους ασφαλείας: Από γονείς που θέλουν να νιώθουν ασφάλεια για τα παιδιά τους μέχρι ενήλικα άτομα που θέλουν να γνωρίζουν την διαδρομή των ηλικιωμένων γονιών τους. Για να χρησιμοποιήσετε την συγκεκριμένη λειτουργία, πατήστε το εικονίδιο του προφίλ στους χάρτες της Google και πατήστε κοινή χρήση τοποθεσίας. Όταν θέλετε να ξεκινήσετε την κοινή χρήση, πατήστε για 1 ώρα για να προσαρμόσετε τη διάρκεια που θέλετε να μοιράζεστε την τοποθεσία σας.

Πληροφορίες για τοπικές επιχειρήσεις: Εάν θέλετε να γνωρίζετε τις υπηρεσίες που προσφέρει μια τοπική επιχείρηση, τότε, μπορείτε να κάνετε αναζήτηση της επιχείρησης στους χάρτες της Google, να σύρετε το δάχτυλό σας δεξιά κάτω από την επωνυμία της και στη συνέχεια να πατήσετε τις πληροφορίες.

pronews.gr